καταλυθῆναι
Ancient Greek
Pronunciation
- (5th BCE Attic) IPA(key): /ka.ta.ly.tʰɛ̂ː.nai̯/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /ka.ta.lyˈtʰe.nɛ/
- (4th CE Koine) IPA(key): /ka.ta.lyˈθi.nɛ/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /ka.ta.lyˈθi.ne/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /ka.ta.liˈθi.ne/
Mark the vowel length of the ambiguous vowels α, α and υ by adding a macron after each one if it is long, or a breve if it is short. By default, Module:grc-pronunciation assumes it is short if unmarked.
[This message shows only in preview mode.]
Verb
καταλυθῆναι • (kataluthênai)
- aorist passive infinitive of καταλύω (katalúō)
Conjugation
Aorist: κατέλῡσᾰ, κατελῡσᾰ́μην, κατελῠ́θην
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | κατέλῡσᾰ | κατέλῡσᾰς | κατέλῡσε(ν) | κατελῡ́σᾰτον | κατελῡσᾰ́την | κατελῡ́σᾰμεν | κατελῡ́σᾰτε | κατέλῡσᾰν | ||||
subjunctive | καταλῡ́σω | καταλῡ́σῃς | καταλῡ́σῃ | καταλῡ́σητον | καταλῡ́σητον | καταλῡ́σωμεν | καταλῡ́σητε | καταλῡ́σωσῐ(ν) | |||||
optative | καταλῡ́σαιμῐ | καταλῡ́σειᾰς, καταλῡ́σαις | καταλῡ́σειε(ν), καταλῡ́σαι | καταλῡ́σαιτον | καταλῡσαίτην | καταλῡ́σαιμεν | καταλῡ́σαιτε | καταλῡ́σειᾰν, καταλῡ́σαιεν | |||||
imperative | κατάλῡσον | καταλῡσᾰ́τω | καταλῡ́σᾰτον | καταλῡσᾰ́των | καταλῡ́σᾰτε | καταλῡσᾰ́ντων | |||||||
middle | indicative | κατελῡσᾰ́μην | κατελῡ́σω | κατελῡ́σᾰτο | κατελῡ́σᾰσθον | κατελῡσᾰ́σθην | κατελῡσᾰ́μεθᾰ | κατελῡ́σᾰσθε | κατελῡ́σᾰντο | ||||
subjunctive | καταλῡ́σωμαι | καταλῡ́σῃ | καταλῡ́σηται | καταλῡ́σησθον | καταλῡ́σησθον | καταλῡσώμεθᾰ | καταλῡ́σησθε | καταλῡ́σωνται | |||||
optative | καταλῡσαίμην | καταλῡ́σαιο | καταλῡ́σαιτο | καταλῡ́σαισθον | καταλῡσαίσθην | καταλῡσαίμεθᾰ | καταλῡ́σαισθε | καταλῡ́σαιντο | |||||
imperative | κατάλῡσαι | καταλῡσᾰ́σθω | καταλῡ́σᾰσθον | καταλῡσᾰ́σθων | καταλῡ́σᾰσθε | καταλῡσᾰ́σθων | |||||||
passive | indicative | κατελῠ́θην | κατελῠ́θης | κατελῠ́θη | κατελῠ́θητον | κατελῠθήτην | κατελῠ́θημεν | κατελῠ́θητε | κατελῠ́θησᾰν | ||||
subjunctive | καταλῠθῶ | καταλῠθῇς | καταλῠθῇ | καταλῠθῆτον | καταλῠθῆτον | καταλῠθῶμεν | καταλῠθῆτε | καταλῠθῶσῐ(ν) | |||||
optative | καταλῠθείην | καταλῠθείης | καταλῠθείη | καταλῠθεῖτον, καταλῠθείητον | καταλῠθείτην, καταλῠθειήτην | καταλῠθεῖμεν, καταλῠθείημεν | καταλῠθεῖτε, καταλῠθείητε | καταλῠθεῖεν, καταλῠθείησᾰν | |||||
imperative | καταλῠ́θητῐ | καταλῠθήτω | καταλῠ́θητον | καταλῠθήτων | καταλῠ́θητε | καταλῠθέντων | |||||||
active | middle | passive | |||||||||||
infinitive | καταλῦσαι | καταλῡ́σᾰσθαι | καταλῠθῆναι | ||||||||||
participle | m | καταλῡ́σᾱς | καταλῡσᾰ́μενος | καταλῠθείς | |||||||||
f | καταλῡ́σᾱσᾰ | καταλῡσᾰμένη | καταλῠθεῖσᾰ | ||||||||||
n | καταλῦσᾰν | καταλῡσᾰ́μενον | καταλῠθέν | ||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |