κατακτείνω

κατακτείνω

Ancient Greek

Etymology

κατα- (kata-) +‎ κτείνω (kteínō)

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ka.tak.těː.nɔː/ → /ka.takˈti.no/ → /ka.takˈti.no/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ka.tak.těː.nɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ka.takˈti.no/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ka.takˈti.no/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ka.takˈti.no/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ka.takˈti.no/

Verb

κᾰτακτείνω • (katakteínō)

1. to kill, slay

Inflection

   Present: κᾰτᾰκτείνω, κᾰτᾰκτείνομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κᾰτᾰκτείνω	κᾰτᾰκτείνεις	κᾰτᾰκτείνει	κᾰτᾰκτείνετον	κᾰτᾰκτείνετον	κᾰτᾰκτείνομεν	κᾰτᾰκτείνετε	κᾰτᾰκτείνουσῐ(ν)
	subjunctive	κᾰτᾰκτείνω	κᾰτᾰκτείνῃς	κᾰτᾰκτείνῃ	κᾰτᾰκτείνητον	κᾰτᾰκτείνητον	κᾰτᾰκτείνωμεν	κᾰτᾰκτείνητε	κᾰτᾰκτείνωσῐ(ν)
	optative	κᾰτᾰκτείνοιμῐ	κᾰτᾰκτείνοις	κᾰτᾰκτείνοι	κᾰτᾰκτείνοιτον	κᾰτᾰκτεινοίτην	κᾰτᾰκτείνοιμεν	κᾰτᾰκτείνοιτε	κᾰτᾰκτείνοιεν
	imperative		κᾰτᾰ́κτεινε	κᾰτᾰκτεινέτω	κᾰτᾰκτείνετον	κᾰτᾰκτεινέτων		κᾰτᾰκτείνετε	κᾰτᾰκτεινόντων
passive	indicative	κᾰτᾰκτείνομαι	κᾰτᾰκτείνῃ, κᾰτᾰκτείνει	κᾰτᾰκτείνεται	κᾰτᾰκτείνεσθον	κᾰτᾰκτείνεσθον	κᾰτᾰκτεινόμεθᾰ	κᾰτᾰκτείνεσθε	κᾰτᾰκτείνονται
	subjunctive	κᾰτᾰκτείνωμαι	κᾰτᾰκτείνῃ	κᾰτᾰκτείνηται	κᾰτᾰκτείνησθον	κᾰτᾰκτείνησθον	κᾰτᾰκτεινώμεθᾰ	κᾰτᾰκτείνησθε	κᾰτᾰκτείνωνται
	optative	κᾰτᾰκτεινοίμην	κᾰτᾰκτείνοιο	κᾰτᾰκτείνοιτο	κᾰτᾰκτείνοισθον	κᾰτᾰκτεινοίσθην	κᾰτᾰκτεινοίμεθᾰ	κᾰτᾰκτείνοισθε	κᾰτᾰκτείνοιντο
	imperative		κᾰτᾰκτείνου	κᾰτᾰκτεινέσθω	κᾰτᾰκτείνεσθον	κᾰτᾰκτεινέσθων		κᾰτᾰκτείνεσθε	κᾰτᾰκτεινέσθων
		active
infinitive		κᾰτᾰκτείνειν				κᾰτᾰκτείνεσθαι
participle	m	κᾰτᾰκτείνων				κᾰτᾰκτεινόμενος
	f	κᾰτᾰκτείνουσᾰ				κᾰτᾰκτεινομένη
	n	κᾰτᾰκτεῖνον				κᾰτᾰκτεινόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: κᾰτέκτεινον, κᾰτεκτεινόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κᾰτέκτεινον	κᾰτέκτεινες	κᾰτέκτεινε(ν)	κᾰτεκτείνετον	κᾰτεκτεινέτην	κᾰτεκτείνομεν	κᾰτεκτείνετε	κᾰτέκτεινον
passive	indicative	κᾰτεκτεινόμην	κᾰτεκτείνου	κᾰτεκτείνετο	κᾰτεκτείνεσθον	κᾰτεκτεινέσθην	κᾰτεκτεινόμεθᾰ	κᾰτεκτείνεσθε	κᾰτεκτείνοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: κᾰτᾰκτενέω, κᾰτᾰκτανθήσομαι (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κᾰτᾰκτενέω	κᾰτᾰκτενέεις	κᾰτᾰκτενέει	κᾰτᾰκτενέετον	κᾰτᾰκτενέετον	κᾰτᾰκτενέομεν	κᾰτᾰκτενέετε	κᾰτᾰκτενέουσῐ(ν)
	optative	κᾰτᾰκτενέοιμῐ	κᾰτᾰκτενέοις	κᾰτᾰκτενέοι	κᾰτᾰκτενέοιτον	κᾰτᾰκτενεοίτην	κᾰτᾰκτενέοιμεν	κᾰτᾰκτενέοιτε	κᾰτᾰκτενέοιεν
passive	indicative	κᾰτᾰκτανθήσομαι	κᾰτᾰκτανθήσῃ	κᾰτᾰκτανθήσεται	κᾰτᾰκτανθήσεσθον	κᾰτᾰκτανθήσεσθον	κᾰτᾰκτανθησόμεθᾰ	κᾰτᾰκτανθήσεσθε	κᾰτᾰκτανθήσονται
	optative	κᾰτᾰκτανθησοίμην	κᾰτᾰκτανθήσοιο	κᾰτᾰκτανθήσοιτο	κᾰτᾰκτανθήσοισθον	κᾰτᾰκτανθησοίσθην	κᾰτᾰκτανθησοίμεθᾰ	κᾰτᾰκτανθήσοισθε	κᾰτᾰκτανθήσοιντο
		active					passive
infinitive		κᾰτᾰκτενέειν					κᾰτᾰκτανθήσεσθαι
participle	m	κᾰτᾰκτενέων					κᾰτᾰκτανθησόμενος
	f	κᾰτᾰκτενέουσᾰ					κᾰτᾰκτανθησομένη
	n	κᾰτᾰκτενέον					κᾰτᾰκτανθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: κᾰτᾰκτενῶ, κᾰτᾰκτανθήσομαι (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κᾰτᾰκτενῶ	κᾰτᾰκτενεῖς	κᾰτᾰκτενεῖ	κᾰτᾰκτενεῖτον	κᾰτᾰκτενεῖτον	κᾰτᾰκτενοῦμεν	κᾰτᾰκτενεῖτε	κᾰτᾰκτενοῦσῐ(ν)
	optative	κᾰτᾰκτενοίην, κᾰτᾰκτενοῖμῐ	κᾰτᾰκτενοίης, κᾰτᾰκτενοῖς	κᾰτᾰκτενοίη, κᾰτᾰκτενοῖ	κᾰτᾰκτενοῖτον, κᾰτᾰκτενοίητον	κᾰτᾰκτενοίτην, κᾰτᾰκτενοιήτην	κᾰτᾰκτενοῖμεν, κᾰτᾰκτενοίημεν	κᾰτᾰκτενοῖτε, κᾰτᾰκτενοίητε	κᾰτᾰκτενοῖεν, κᾰτᾰκτενοίησᾰν
passive	indicative	κᾰτᾰκτανθήσομαι	κᾰτᾰκτανθήσῃ	κᾰτᾰκτανθήσεται	κᾰτᾰκτανθήσεσθον	κᾰτᾰκτανθήσεσθον	κᾰτᾰκτανθησόμεθᾰ	κᾰτᾰκτανθήσεσθε	κᾰτᾰκτανθήσονται
	optative	κᾰτᾰκτανθησοίμην	κᾰτᾰκτανθήσοιο	κᾰτᾰκτανθήσοιτο	κᾰτᾰκτανθήσοισθον	κᾰτᾰκτανθησοίσθην	κᾰτᾰκτανθησοίμεθᾰ	κᾰτᾰκτανθήσοισθε	κᾰτᾰκτανθήσοιντο
		active					passive
infinitive		κᾰτᾰκτενεῖν					κᾰτᾰκτανθήσεσθαι
participle	m	κᾰτᾰκτενῶν					κᾰτᾰκτανθησόμενος
	f	κᾰτᾰκτενοῦσᾰ					κᾰτᾰκτανθησομένη
	n	κᾰτᾰκτενοῦν					κᾰτᾰκτανθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: κᾰτᾰκτᾰνέω, κᾰτᾰκτᾰνέομαι (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κᾰτᾰκτᾰνέω	κᾰτᾰκτᾰνέεις	κᾰτᾰκτᾰνέει	κᾰτᾰκτᾰνέετον	κᾰτᾰκτᾰνέετον	κᾰτᾰκτᾰνέομεν	κᾰτᾰκτᾰνέετε	κᾰτᾰκτᾰνέουσῐ(ν)
	optative	κᾰτᾰκτᾰνέοιμῐ	κᾰτᾰκτᾰνέοισ(θᾰ)	κᾰτᾰκτᾰνέοι	κᾰτᾰκτᾰνέοιτον	κᾰτᾰκτᾰνεοίτην	κᾰτᾰκτᾰνέοιμεν	κᾰτᾰκτᾰνέοιτε	κᾰτᾰκτᾰνέοιεν
middle	indicative	κᾰτᾰκτᾰνέομαι	κᾰτᾰκτᾰνέεαι	κᾰτᾰκτᾰνέεται	κᾰτᾰκτᾰνέεσθον	κᾰτᾰκτᾰνέεσθον	κᾰτᾰκτᾰνεόμε(σ)θᾰ	κᾰτᾰκτᾰνέεσθε	κᾰτᾰκτᾰνέονται
	optative	κᾰτᾰκτᾰνεοίμην	κᾰτᾰκτᾰνέοιο	κᾰτᾰκτᾰνέοιτο	κᾰτᾰκτᾰνέοισθον	κᾰτᾰκτᾰνεοίσθην	κᾰτᾰκτᾰνεοίμε(σ)θᾰ	κᾰτᾰκτᾰνέοισθε	κᾰτᾰκτᾰνεοίᾰτο
		active			middle
infinitive		κᾰτᾰκτᾰνέειν			κᾰτᾰκτᾰνέεσθαι
participle	m	κᾰτᾰκτᾰνέων			κᾰτᾰκτᾰνεόμενος
	f	κᾰτᾰκτᾰνέουσᾰ			κᾰτᾰκτᾰνεομένη
	n	κᾰτᾰκτᾰνέον			κᾰτᾰκτᾰνεόμενον
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: κᾰτᾰκτᾰνέω, κᾰτᾰκτᾰνεῦμαι (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κᾰτᾰκτᾰνέω	κᾰτᾰκτᾰνεῖς	κᾰτᾰκτᾰνεῖ	κᾰτᾰκτᾰνεῖτον	κᾰτᾰκτᾰνεῖτον	κᾰτᾰκτᾰνεῦμεν	κᾰτᾰκτᾰνεῖτε	κᾰτᾰκτᾰνεῦσῐ(ν)
	optative	κᾰτᾰκτᾰνέοιμι	κᾰτᾰκτᾰνέοις	κᾰτᾰκτᾰνέοι	κᾰτᾰκτᾰνέοιτον	κᾰτᾰκτᾰνεοίτην	κᾰτᾰκτᾰνέοιμεν	κᾰτᾰκτᾰνέοιτε	κᾰτᾰκτᾰνέοιεν
middle	indicative	κᾰτᾰκτᾰνεῦμαι	κᾰτᾰκτᾰνεῖαι/κᾰτᾰκτᾰνέαι	κᾰτᾰκτᾰνεῖται	κᾰτᾰκτᾰνεῖσθον	κᾰτᾰκτᾰνεῖσθον	κᾰτᾰκτᾰνεύμε(σ)θᾰ	κᾰτᾰκτᾰνεῖσθε	κᾰτᾰκτᾰνεῦνται
	optative	κᾰτᾰκτᾰνεοίμην	κᾰτᾰκτᾰνέοιο	κᾰτᾰκτᾰνέοιτο	κᾰτᾰκτᾰνέοισθον	κᾰτᾰκτᾰνεοίσθην	κᾰτᾰκτᾰνεοίμε(σ)θᾰ	κᾰτᾰκτᾰνέοισθε	Îκᾰτᾰκτᾰνᾰ́το
		active			middle
infinitive		κᾰτᾰκτᾰνεῖν/κᾰτᾰκτᾰνήμεναι/κᾰτᾰκτᾰνῆναι			κᾰτᾰκτᾰνεῖσθαι
participle	m	κᾰτᾰκτᾰνέων			κᾰτᾰκτᾰνεύμενος
	f	κᾰτᾰκτᾰνεῦσᾰ			κᾰτᾰκτᾰνευμένη
	n	κᾰτᾰκτᾰνεῦν			κᾰτᾰκτᾰνεύμενον
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: κᾰτέκτεινᾰ, κᾰτεκτάνθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κᾰτέκτεινᾰ	κᾰτέκτεινᾰς	κᾰτέκτεινε(ν)	κᾰτεκτείνᾰτον	κᾰτεκτεινᾰ́την	κᾰτεκτείνᾰμεν	κᾰτεκτείνᾰτε	κᾰτέκτεινᾰν
	subjunctive	κᾰτᾰκτείνω	κᾰτᾰκτείνῃς	κᾰτᾰκτείνῃ	κᾰτᾰκτείνητον	κᾰτᾰκτείνητον	κᾰτᾰκτείνωμεν	κᾰτᾰκτείνητε	κᾰτᾰκτείνωσῐ(ν)
	optative	κᾰτᾰκτείναιμῐ	κᾰτᾰκτείνειᾰς, κᾰτᾰκτείναις	κᾰτᾰκτείνειε(ν), κᾰτᾰκτείναι	κᾰτᾰκτείναιτον	κᾰτᾰκτειναίτην	κᾰτᾰκτείναιμεν	κᾰτᾰκτείναιτε	κᾰτᾰκτείνειᾰν, κᾰτᾰκτείναιεν
	imperative		κᾰτᾰ́κτεινον	κᾰτᾰκτεινᾰ́τω	κᾰτᾰκτείνᾰτον	κᾰτᾰκτεινᾰ́των		κᾰτᾰκτείνᾰτε	κᾰτᾰκτεινᾰ́ντων
passive	indicative	κᾰτεκτάνθην	κᾰτεκτάνθης	κᾰτεκτάνθη	κᾰτεκτάνθητον	κᾰτεκτανθήτην	κᾰτεκτάνθημεν	κᾰτεκτάνθητε	κᾰτεκτάνθησᾰν
	subjunctive	κᾰτᾰκτᾰθῶ	κᾰτᾰκτᾰθῇς	κᾰτᾰκτᾰθῇ	κᾰτᾰκτᾰθῆτον	κᾰτᾰκτᾰθῆτον	κᾰτᾰκτᾰθῶμεν	κᾰτᾰκτᾰθῆτε	κᾰτᾰκτᾰθῶσῐ(ν)
	optative	κᾰτᾰκτᾰθείην	κᾰτᾰκτᾰθείης	κᾰτᾰκτᾰθείη	κᾰτᾰκτᾰθεῖτον, κᾰτᾰκτᾰθείητον	κᾰτᾰκτᾰθείτην, κᾰτᾰκτᾰθειήτην	κᾰτᾰκτᾰθεῖμεν, κᾰτᾰκτᾰθείημεν	κᾰτᾰκτᾰθεῖτε, κᾰτᾰκτᾰθείητε	κᾰτᾰκτᾰθεῖεν, κᾰτᾰκτᾰθείησᾰν
	imperative		κᾰτᾰκτᾰ́θητῐ	κᾰτᾰκτᾰθήτω	κᾰτᾰκτᾰ́θητον	κᾰτᾰκτᾰθήτων		κᾰτᾰκτᾰ́θητε	κᾰτᾰκτᾰθέντων
		active					passive
infinitive		κᾰτᾰκτεῖναι					κᾰτᾰκτᾰθῆναι
participle	m	κᾰτᾰκτείνᾱς					κᾰτᾰκτᾰθείς
	f	κᾰτᾰκτείνᾱσᾰ					κᾰτᾰκτᾰθεῖσᾰ
	n	κᾰτᾰκτεῖνᾰν					κᾰτᾰκτᾰθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: κᾰτέκτᾰνον, κᾰτεκτᾰ́νην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κᾰτέκτᾰνον	κᾰτέκτᾰνες	κᾰτέκτᾰνε(ν)	κᾰτεκτᾰ́νετον	κᾰτεκτᾰνέτην	κᾰτεκτᾰ́νομεν	κᾰτεκτᾰ́νετε	κᾰτέκτᾰνον
	subjunctive	κᾰτᾰκτᾰ́νω	κᾰτᾰκτᾰ́νῃς	κᾰτᾰκτᾰ́νῃ	κᾰτᾰκτᾰ́νητον	κᾰτᾰκτᾰ́νητον	κᾰτᾰκτᾰ́νωμεν	κᾰτᾰκτᾰ́νητε	κᾰτᾰκτᾰ́νωσῐ(ν)
	optative	κᾰτᾰκτᾰ́νοιμῐ	κᾰτᾰκτᾰ́νοις	κᾰτᾰκτᾰ́νοι	κᾰτᾰκτᾰ́νοιτον	κᾰτᾰκτᾰνοίτην	κᾰτᾰκτᾰ́νοιμεν	κᾰτᾰκτᾰ́νοιτε	κᾰτᾰκτᾰ́νοιεν
	imperative		κᾰτάκτᾰνε / κάκτᾰνε / κᾰτέκτᾰν	κᾰτᾰκτᾰνέτω	κᾰτᾰκτᾰ́νετον	κᾰτᾰκτᾰνέτων		κᾰτᾰκτᾰ́νετε	κᾰτᾰκτᾰνόντων
passive	indicative	κᾰτεκτᾰ́νην	κᾰτεκτᾰ́νης	κᾰτεκτᾰ́νη	κᾰτεκτᾰ́νητον	κᾰτεκτᾰνήτην	κᾰτεκτᾰ́νημεν	κᾰτεκτᾰ́νητε	κᾰτεκτᾰ́νησᾰν
	subjunctive	κᾰτᾰκτᾰνῶ	κᾰτᾰκτᾰνῇς	κᾰτᾰκτᾰνῇ	κᾰτᾰκτᾰνῆτον	κᾰτᾰκτᾰνῆτον	κᾰτᾰκτᾰνῶμεν	κᾰτᾰκτᾰνῆτε	κᾰτᾰκτᾰνῶσῐ(ν)
	optative	κᾰτᾰκτᾰνείην	κᾰτᾰκτᾰνείης	κᾰτᾰκτᾰνείη	κᾰτᾰκτᾰνεῖτον, κᾰτᾰκτᾰνείητον	κᾰτᾰκτᾰνείτην, κᾰτᾰκτᾰνειήτην	κᾰτᾰκτᾰνεῖμεν, κᾰτᾰκτᾰνείημεν	κᾰτᾰκτᾰνεῖτε, κᾰτᾰκτᾰνείητε	κᾰτᾰκτᾰνεῖεν, κᾰτᾰκτᾰνείησᾰν
	imperative		κᾰτᾰκτᾰ́νηθῐ	κᾰτᾰκτᾰνήτω	κᾰτᾰκτᾰ́νητον	κᾰτᾰκτᾰνήτων		κᾰτᾰκτᾰ́νητε	κᾰτᾰκτᾰνέντων
		active					passive
infinitive		κᾰτᾰκτᾰνεῖν					κᾰτᾰκτᾰνῆναι
participle	m	κᾰτᾰκτᾰνών					κᾰτᾰκτᾰνείς
	f	κᾰτᾰκτᾰνοῦσᾰ					κᾰτᾰκτᾰνεῖσᾰ
	n	κᾰτᾰκτᾰνόν					κᾰτᾰκτᾰνέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: κᾰτέκτην, κᾰτεκτᾰ́μην, κᾰτεκτᾰ́θην (Epic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κᾰτέκτην	κᾰτέκτης	κᾰτέκτᾰ/κᾰτέκτᾱ	κᾰτέκτητον	κᾰτεκτήτην	κᾰτέκτᾰμεν	κᾰτέκτητε	κᾰτέκτᾰν
	subjunctive	κᾰτᾰκτῶ, κᾰτᾰκτῶμῐ	κᾰτᾰκτῇς, κᾰτᾰκτῇσθᾰ	κᾰτᾰκτῇ, κᾰτᾰκτῇσῐ	κᾰτᾰκτῆτον	κᾰτᾰκτῆτον	κᾰτᾰκτέωμεν	κᾰτᾰκτῆτε	κᾰτᾰκτῶσῐ(ν)
	optative	κᾰτᾰκταίην	κᾰτᾰκταίης	κᾰτᾰκταίη	κᾰτᾰκταῖτον	κᾰτᾰκταίτην	κᾰτᾰκταῖμεν	κᾰτᾰκταῖτε	κᾰτᾰκταῖεν
	imperative		κᾰτᾰ́κτηθῐ	κᾰτᾰκτήτω	κᾰτᾰ́κτητον	κᾰτᾰκτήτων		κᾰτᾰ́κτητε	κᾰτᾰκτᾰ́ντων
middle	indicative	κᾰτεκτᾰ́μην	κᾰτέκτω	κᾰτέκτᾰτο	κᾰτέκτᾰσθον	κᾰτεκτᾰ́σθην	κᾰτεκτᾰ́με(σ)θᾰ	κᾰτέκτᾰσθε	κᾰτέκτᾰντο
	subjunctive	κᾰτᾰκτῶμαι, κᾰτᾰκτῶμαιμῐ	κᾰτᾰκτῇ, κᾰτᾰκτῇ	κᾰτᾰκτῆται, κᾰτᾰκτῆταισῐ	κᾰτᾰκτῆσθον	κᾰτᾰκτῆσθον	κᾰτᾰκτώμε(σ)θᾰ	κᾰτᾰκτῆσθε	κᾰτᾰκτῶνται
	optative	κᾰτᾰκταίμην	κᾰτᾰκταῖο	κᾰτᾰκταῖτο	κᾰτᾰκταῖσθον	κᾰτᾰκταίσθην	κᾰτᾰκταίμε(σ)θᾰ	κᾰτᾰκταῖσθε	κᾰτᾰκταίᾰτο
	imperative		κᾰτᾰ́κτω	κᾰτᾰκτᾰ́σθω	κᾰτᾰ́κτᾰσθον	κᾰτᾰκτᾰ́σθων		κᾰτᾰ́κτᾰσθε	κᾰτᾰκτᾰ́σθων
passive	indicative	κᾰτεκτᾰ́θην	κᾰτεκτᾰ́θης	κᾰτεκτᾰ́θη	κᾰτεκτᾰ́θητον	κᾰτεκτᾰθήτην	κᾰτεκτᾰ́θημεν	κᾰτεκτᾰ́θητε	κᾰτέκτᾰθεν
	subjunctive	κᾰτᾰκτᾰθῶ, κᾰτᾰκτᾰθῶμῐ	κᾰτᾰκτᾰθῇς, κᾰτᾰκτᾰθῇσθᾰ	κᾰτᾰκτᾰθῇ, κᾰτᾰκτᾰθῇσῐ	κᾰτᾰκτᾰθῆτον	κᾰτᾰκτᾰθῆτον	κᾰτᾰκτᾰθῶμεν	κᾰτᾰκτᾰθῆτε	κᾰτᾰκτᾰθῶσῐ(ν)
	optative	κᾰτᾰκτᾰθείην	κᾰτᾰκτᾰθείης	κᾰτᾰκτᾰθείη	κᾰτᾰκτᾰθεῖτον, κᾰτᾰκτᾰθείητον	κᾰτᾰκτᾰθείτην, κᾰτᾰκτᾰθειήτην	κᾰτᾰκτᾰθεῖμεν, κᾰτᾰκτᾰθείημεν	κᾰτᾰκτᾰθεῖτε, κᾰτᾰκτᾰθείητε	κᾰτᾰκτᾰ́θειεν, κᾰτᾰκτᾰθείησᾰν
	imperative		κᾰτᾰκτᾰ́θηθῐ	κᾰτᾰκτᾰθήτω	κᾰτᾰκτᾰ́θητον	κᾰτᾰκτᾰθήτων		κᾰτᾰκτᾰ́θητε	κᾰτᾰκτᾰθέντων
		active			middle		passive
infinitive		κᾰτᾰκτᾰ́μεν(αι)			κᾰτᾰ́κτᾰσθαι		κᾰτᾰκτᾰθῆναι
participle	m	κᾰτᾰκτᾱ́ς			κᾰτᾰκτᾰ́μενος		κᾰτᾰκτᾰθείς
	f	κᾰτᾰκτᾶσᾰ			κᾰτᾰκτᾰμένη		κᾰτᾰκτᾰθεῖσᾰ
	n	κᾰτᾰκτᾰ́ν			κᾰτᾰκτᾰ́μενον		κᾰτᾰκτᾰθέν
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: κᾰτᾰ́κτην, κᾰτᾰκτᾰ́μην, κᾰτᾰκτᾰ́θην (Epic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κᾰτᾰ́κτην	κᾰτᾰ́κτης	κᾰτᾰ́κτη	κᾰτᾰ́κτητον	κᾰτᾰκτήτην	κᾰτᾰ́κτημεν	κᾰτᾰ́κτητε	κᾰτᾰ́κτησᾰν
middle	indicative	κᾰτᾰκτᾰ́μην	κᾰτᾰ́κτω	κᾰτᾰ́κτᾰτο	κᾰτᾰ́κτᾰσθον	κᾰτᾰκτᾰ́σθην	κᾰτᾰκτᾰ́με(σ)θᾰ	κᾰτᾰ́κτᾰσθε	κᾰτᾰ́κτᾰντο
passive	indicative	κᾰτᾰκτᾰ́θην	κᾰτᾰκτᾰ́θης	κᾰτᾰκτᾰ́θη	κᾰτᾰκτᾰ́θητον	κᾰτᾰκτᾰθήτην	κᾰτᾰκτᾰ́θημεν	κᾰτᾰκτᾰ́θητε	κᾰτᾰκτᾰ́θεν
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: κᾰτέκτονᾰ

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κᾰτέκτονᾰ	κᾰτέκτονᾰς	κᾰτέκτονε(ν)	κᾰτεκτόνᾰτον	κᾰτεκτόνᾰτον	κᾰτεκτόνᾰμεν	κᾰτεκτόνᾰτε	κᾰτεκτόνᾱσῐ(ν)
	subjunctive	κᾰτεκτόνω	κᾰτεκτόνῃς	κᾰτεκτόνῃ	κᾰτεκτόνητον	κᾰτεκτόνητον	κᾰτεκτόνωμεν	κᾰτεκτόνητε	κᾰτεκτόνωσῐ(ν)
	optative	κᾰτεκτόνοιμῐ, κᾰτεκτονοίην	κᾰτεκτόνοις, κᾰτεκτονοίης	κᾰτεκτόνοι, κᾰτεκτονοίη	κᾰτεκτόνοιτον	κᾰτεκτονοίτην	κᾰτεκτόνοιμεν	κᾰτεκτόνοιτε	κᾰτεκτόνοιεν
	imperative		κᾰτέκτονε	κᾰτεκτονέτω	κᾰτεκτόνετον	κᾰτεκτονέτων		κᾰτεκτόνετε	κᾰτεκτονόντων
		active
infinitive		κᾰτεκτονέναι
participle	m	κᾰτεκτονώς
	f	κᾰτεκτονυῖᾰ
	n	κᾰτεκτονός
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Further reading

• κατακτείνω in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
• κατακτείνω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• κατακτείνω in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
• κατακτείνω in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language‎, London: Routledge & Kegan Paul Limited.
  • acquire idem, page 9.
  • gain idem, page 352.
  • get idem, page 358.
  • kill idem, page 468.
  • obtain idem, page 568.
  • secure idem, page 747.
  • slay idem, page 783.
  • win idem, page 980.