κατακληθείς

κατακληθείς

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ka.ta.klɛː.tʰěːs/ → /ka.ta.kliˈθis/ → /ka.ta.kliˈθis/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ka.ta.klɛː.tʰěːs/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ka.ta.kleˈtʰis/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ka.ta.kliˈθis/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ka.ta.kliˈθis/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ka.ta.kliˈθis/

Participle

κᾰτᾰκληθείς • (kataklētheís) m (feminine κᾰτᾰκληθεῖσᾰ, neuter κᾰτᾰκληθέν); first/third declension

1. aorist passive participle of κατακαλέω (katakaléō)

Declension

First and third declension of κᾰτᾰκληθείς; κᾰτᾰκληθεῖσᾰ; κᾰτᾰκληθέν (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		κᾰτᾰκληθείς kataklētheís	κᾰτᾰκληθεῖσᾰ kataklētheîsa	κᾰτᾰκληθέν kataklēthén		κᾰτᾰκληθέντε kataklēthénte	κᾰτᾰκληθείσᾱ kataklētheísā	κᾰτᾰκληθέντε kataklēthénte		κᾰτᾰκληθέντες kataklēthéntes	κᾰτᾰκληθεῖσαι kataklētheîsai	κᾰτᾰκληθέντᾰ kataklēthénta
Genitive		κᾰτᾰκληθέντος kataklēthéntos	κᾰτᾰκληθείσης kataklētheísēs	κᾰτᾰκληθέντος kataklēthéntos		κᾰτᾰκληθέντοιν kataklēthéntoin	κᾰτᾰκληθείσαιν kataklētheísain	κᾰτᾰκληθέντοιν kataklēthéntoin		κᾰτᾰκληθέντων kataklēthéntōn	κᾰτᾰκληθεισῶν kataklētheisôn	κᾰτᾰκληθέντων kataklēthéntōn
Dative		κᾰτᾰκληθέντῐ kataklēthénti	κᾰτᾰκληθείσῃ kataklētheísēi	κᾰτᾰκληθέντῐ kataklēthénti		κᾰτᾰκληθέντοιν kataklēthéntoin	κᾰτᾰκληθείσαιν kataklētheísain	κᾰτᾰκληθέντοιν kataklēthéntoin		κᾰτᾰκληθεῖσῐ / κᾰτᾰκληθεῖσῐν kataklētheîsi(n)	κᾰτᾰκληθείσαις kataklētheísais	κᾰτᾰκληθεῖσῐ / κᾰτᾰκληθεῖσῐν kataklētheîsi(n)
Accusative		κᾰτᾰκληθέντᾰ kataklēthénta	κᾰτᾰκληθεῖσᾰν kataklētheîsan	κᾰτᾰκληθέν kataklēthén		κᾰτᾰκληθέντε kataklēthénte	κᾰτᾰκληθείσᾱ kataklētheísā	κᾰτᾰκληθέντε kataklēthénte		κᾰτᾰκληθέντᾰς kataklēthéntas	κᾰτᾰκληθείσᾱς kataklētheísās	κᾰτᾰκληθέντᾰ kataklēthénta
Vocative		κᾰτᾰκληθείς kataklētheís	κᾰτᾰκληθεῖσᾰ kataklētheîsa	κᾰτᾰκληθέν kataklēthén		κᾰτᾰκληθέντε kataklēthénte	κᾰτᾰκληθείσᾱ kataklētheísā	κᾰτᾰκληθέντε kataklēthénte		κᾰτᾰκληθέντες kataklēthéntes	κᾰτᾰκληθεῖσαι kataklētheîsai	κᾰτᾰκληθέντᾰ kataklēthénta
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		κᾰτᾰκληθέντως kataklēthéntōs				—				—
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.