καλούμενος

καλούμενος

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ka.lǒː.me.nos/ → /kaˈlu.me.nos/ → /kaˈlu.me.nos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ka.lǒː.me.nos/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /kaˈlu.mɛ.nos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /kaˈlu.me.nos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /kaˈlu.me.nos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /kaˈlu.me.nos/

Participle

κᾰλούμενος • (kaloúmenos) m (feminine κᾰλουμένη, neuter κᾰλούμενον); first/second declension

1. present mediopassive participle of κᾰλέω (kaléō)

Declension

First and second declension of κᾰλούμενος; κᾰλουμένη; κᾰλούμενον (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		κᾰλούμενος kaloúmenos	κᾰλουμένη kalouménē	κᾰλούμενον kaloúmenon		κᾰλουμένω kalouménō	κᾰλουμένᾱ kalouménā	κᾰλουμένω kalouménō		κᾰλούμενοι kaloúmenoi	κᾰλούμεναι kaloúmenai	κᾰλούμενᾰ kaloúmena
Genitive		κᾰλουμένου kalouménou	κᾰλουμένης kalouménēs	κᾰλουμένου kalouménou		κᾰλουμένοιν kalouménoin	κᾰλουμέναιν kalouménain	κᾰλουμένοιν kalouménoin		κᾰλουμένων kalouménōn	κᾰλουμένων kalouménōn	κᾰλουμένων kalouménōn
Dative		κᾰλουμένῳ kalouménōi	κᾰλουμένῃ kalouménēi	κᾰλουμένῳ kalouménōi		κᾰλουμένοιν kalouménoin	κᾰλουμέναιν kalouménain	κᾰλουμένοιν kalouménoin		κᾰλουμένοις kalouménois	κᾰλουμέναις kalouménais	κᾰλουμένοις kalouménois
Accusative		κᾰλούμενον kaloúmenon	κᾰλουμένην kalouménēn	κᾰλούμενον kaloúmenon		κᾰλουμένω kalouménō	κᾰλουμένᾱ kalouménā	κᾰλουμένω kalouménō		κᾰλουμένους kalouménous	κᾰλουμένᾱς kalouménās	κᾰλούμενᾰ kaloúmena
Vocative		κᾰλούμενε kaloúmene	κᾰλουμένη kalouménē	κᾰλούμενον kaloúmenon		κᾰλουμένω kalouménō	κᾰλουμένᾱ kalouménā	κᾰλουμένω kalouménō		κᾰλούμενοι kaloúmenoi	κᾰλούμεναι kaloúmenai	κᾰλούμενᾰ kaloúmena
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.