κακότροπος

κακότροπος

Greek

Etymology

κακός (kakós, “bad”) +‎ τρόπος (trópos, “manner”)

Adjective

κακότροπος • (kakótropos) m (feminine κακότροπη, neuter κακότροπο)

1. grumpy, stroppy, quarrelsome, gruff, grouchy, cantankerous, curmudgeonly

Declension

declension of κακότροπος

number  case / gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	κακότροπος	κακότροπη	κακότροπο	κακότροποι	κακότροπες	κακότροπα
genitive	κακότροπου	κακότροπης	κακότροπου	κακότροπων	κακότροπων	κακότροπων
accusative	κακότροπο	κακότροπη	κακότροπο	κακότροπους	κακότροπες	κακότροπα
vocative	κακότροπε	κακότροπη	κακότροπο	κακότροποι	κακότροπες	κακότροπα
derivations	comparative: πιο (pio) + positive forms (e.g. πιο κακότροπος, etc.) relative superlative: definite article + πιο (pio) + positive forms (e.g. ο πιο κακότροπος (o pio kakótropos), etc.)

See also

• δύστροπος (dýstropos, “bad tempered”)
• στριμμένος (strimménos, “twisted, grouchy”)
• τζαναμπέτης m (tzanampétis, “curmudgeon, bad tempered person”)