καθεύδω

καθεύδω

Ancient Greek

Alternative forms

• κατεύδω (kateúdō)

Etymology

From κατα- (kata-, “down”) +‎ εὕδω (heúdō, “to sleep”).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ka.tʰěu̯.dɔː/ → /kaˈθeβ.ðo/ → /kaˈθev.ðo/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ka.tʰěu̯.dɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /kaˈtʰew.do/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /kaˈθeβ.ðo/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /kaˈθev.ðo/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /kaˈθev.ðo/

Verb

καθεύδω • (katheúdō)

1. to lie down to sleep, sleep
   • 800 BCE – 600 BCE, Homer, Iliad 1.611
   • 800 BCE – 600 BCE, Homer, Odyssey 3.402
   • 6th century BC, Theognis of Megara, Elegies 471
   • 428 BCE – 347 BCE, Plato, Phaedo 71C
   • 150—50 BC, Bion, Collected Works 1.71
   • 458 BCE, Aeschylus, The Libation Bearers 881
   • 428 BCE – 347 BCE, Plato, Phaedrus 251E
   • Bato, Collected Works 4
   • 408 BCE – 334 BCE, Antiphanes Comicus, Collected Works 187.6
   • 400 BCE – 300 BCE, Timocles, Collected Works 16.2
   • 800 BCE – 600 BCE, Homer, Odyssey 8.313
   • 385 BCE – 380 BCE, Plato, Symposium 219D
   • 440 BCE – 390 BCE, Andocides, On the Mysteries 45
   • 423 BCE, Aristophanes, The Clouds 1431
   • 428 BCE – 347 BCE, Plato, Phaedo 72B
2. (figuratively) to lie asleep, lie idle
   • 458 BCE, Aeschylus, Agamemnon 1357
   • 430 BCE – 354 BCE, Xenophon, Hellenica 5.1.20
   • 430 BCE – 354 BCE, Xenophon, Anabasis 1.3.11
   • 343 BCE, Demosthenes, On the False Embassy 303
   • 380 BCE, Plato, The Republic 404A
   • 384 BCE – 322 BCE, Aristotle, Nicomachean Ethics 1157B.8
   • 46 CE – 120 CE, Plutarch, Pompey 15
   1. (of things) to sleep, lie still, be at rest
      • 408 BCE, Euripides, The Phoenician Women 634
      • 428 BCE – 347 BCE, Plato, Laws 778D
      • 46 CE – 120 CE, Plutarch, Agesilaus 30

Inflection

   Present: καθεύδω, καθεύδομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	καθεύδω	καθεύδεις	καθεύδει	καθεύδετον	καθεύδετον	καθεύδομεν	καθεύδετε	καθεύδουσῐ(ν)
	subjunctive	καθεύδω	καθεύδῃς	καθεύδῃ	καθεύδητον	καθεύδητον	καθεύδωμεν	καθεύδητε	καθεύδωσῐ(ν)
	optative	καθεύδοιμῐ	καθεύδοις	καθεύδοι	καθεύδοιτον	καθευδοίτην	καθεύδοιμεν	καθεύδοιτε	καθεύδοιεν
	imperative		κάθευδε	καθευδέτω	καθεύδετον	καθευδέτων		καθεύδετε	καθευδόντων
middle/ passive	indicative	καθεύδομαι	καθεύδῃ, καθεύδει	καθεύδεται	καθεύδεσθον	καθεύδεσθον	καθευδόμεθᾰ	καθεύδεσθε	καθεύδονται
	subjunctive	καθεύδωμαι	καθεύδῃ	καθεύδηται	καθεύδησθον	καθεύδησθον	καθευδώμεθᾰ	καθεύδησθε	καθεύδωνται
	optative	καθευδοίμην	καθεύδοιο	καθεύδοιτο	καθεύδοισθον	καθευδοίσθην	καθευδοίμεθᾰ	καθεύδοισθε	καθεύδοιντο
	imperative		καθεύδου	καθευδέσθω	καθεύδεσθον	καθευδέσθων		καθεύδεσθε	καθευδέσθων
		active				middle/passive
infinitive		καθεύδειν				καθεύδεσθαι
participle	m	καθεύδων				καθευδόμενος
	f	καθεύδουσᾰ				καθευδομένη
	n	καθεῦδον				καθευδόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ἐκάθευδον, ἐκαθευδόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐκάθευδον	ἐκάθευδες	ἐκάθευδε(ν)	ἐκαθεύδετον	ἐκαθευδέτην	ἐκαθεύδομεν	ἐκαθεύδετε	ἐκάθευδον
middle/ passive	indicative	ἐκαθευδόμην	ἐκαθεύδου	ἐκαθεύδετο	ἐκαθεύδεσθον	ἐκαθευδέσθην	ἐκαθευδόμεθᾰ	ἐκαθεύδεσθε	ἐκαθεύδοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: καθευδήσω, καθευδήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	καθευδήσω	καθευδήσεις	καθευδήσει	καθευδήσετον	καθευδήσετον	καθευδήσομεν	καθευδήσετε	καθευδήσουσῐ(ν)
	optative	καθευδήσοιμῐ	καθευδήσοις	καθευδήσοι	καθευδήσοιτον	καθευδησοίτην	καθευδήσοιμεν	καθευδήσοιτε	καθευδήσοιεν
middle	indicative	καθευδήσομαι	καθευδήσῃ, καθευδήσει	καθευδήσεται	καθευδήσεσθον	καθευδήσεσθον	καθευδησόμεθᾰ	καθευδήσεσθε	καθευδήσονται
	optative	καθευδησοίμην	καθευδήσοιο	καθευδήσοιτο	καθευδήσοισθον	καθευδησοίσθην	καθευδησοίμεθᾰ	καθευδήσοισθε	καθευδήσοιντο
		active			middle
infinitive		καθευδήσειν			καθευδήσεσθαι
participle	m	καθευδήσων			καθευδησόμενος
	f	καθευδήσουσᾰ			καθευδησομένη
	n	καθευδῆσον			καθευδησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἐκαθεύδησᾰ, ἐκαθευδησᾰ́μην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐκαθεύδησᾰ	ἐκαθεύδησᾰς	ἐκαθεύδησε(ν)	ἐκαθευδήσᾰτον	ἐκαθευδησᾰ́την	ἐκαθευδήσᾰμεν	ἐκαθευδήσᾰτε	ἐκαθεύδησᾰν
	subjunctive	καθευδήσω	καθευδήσῃς	καθευδήσῃ	καθευδήσητον	καθευδήσητον	καθευδήσωμεν	καθευδήσητε	καθευδήσωσῐ(ν)
	optative	καθευδήσαιμῐ	καθευδήσειᾰς, καθευδήσαις	καθευδήσειε(ν), καθευδήσαι	καθευδήσαιτον	καθευδησαίτην	καθευδήσαιμεν	καθευδήσαιτε	καθευδήσειᾰν, καθευδήσαιεν
	imperative		καθεύδησον	καθευδησᾰ́τω	καθευδήσᾰτον	καθευδησᾰ́των		καθευδήσᾰτε	καθευδησᾰ́ντων
middle	indicative	ἐκαθευδησᾰ́μην	ἐκαθευδήσω	ἐκαθευδήσᾰτο	ἐκαθευδήσᾰσθον	ἐκαθευδησᾰ́σθην	ἐκαθευδησᾰ́μεθᾰ	ἐκαθευδήσᾰσθε	ἐκαθευδήσᾰντο
	subjunctive	καθευδήσωμαι	καθευδήσῃ	καθευδήσηται	καθευδήσησθον	καθευδήσησθον	καθευδησώμεθᾰ	καθευδήσησθε	καθευδήσωνται
	optative	καθευδησαίμην	καθευδήσαιο	καθευδήσαιτο	καθευδήσαισθον	καθευδησαίσθην	καθευδησαίμεθᾰ	καθευδήσαισθε	καθευδήσαιντο
	imperative		καθεύδησαι	καθευδησᾰ́σθω	καθευδήσᾰσθον	καθευδησᾰ́σθων		καθευδήσᾰσθε	καθευδησᾰ́σθων
		active			middle
infinitive		καθευδῆσαι			καθευδήσᾰσθαι
participle	m	καθευδήσᾱς			καθευδησᾰ́μενος
	f	καθευδήσᾱσᾰ			καθευδησᾰμένη
	n	καθευδῆσᾰν			καθευδησᾰ́μενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: καθεύδηκᾰ

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	καθεύδηκᾰ	καθεύδηκᾰς	καθεύδηκε(ν)	καθευδήκᾰτον	καθευδήκᾰτον	καθευδήκᾰμεν	καθευδήκᾰτε	καθευδήκᾱσῐ(ν)
	subjunctive	καθευδήκω	καθευδήκῃς	καθευδήκῃ	καθευδήκητον	καθευδήκητον	καθευδήκωμεν	καθευδήκητε	καθευδήκωσῐ(ν)
	optative	καθευδήκοιμῐ, καθευδηκοίην	καθευδήκοις, καθευδηκοίης	καθευδήκοι, καθευδηκοίη	καθευδήκοιτον	καθευδηκοίτην	καθευδήκοιμεν	καθευδήκοιτε	καθευδήκοιεν
	imperative		καθεύδηκε	καθευδηκέτω	καθευδήκετον	καθευδηκέτων		καθευδήκετε	καθευδηκόντων
		active
infinitive		καθευδηκέναι
participle	m	καθευδηκώς
	f	καθευδηκυῖᾰ
	n	καθευδηκός
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

References

• καθεύδω in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• καθεύδω in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• καθεύδω in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
• καθεύδω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• καθεύδω in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
• G2518 in Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible, 1979