κίτρινος

κίτρινος

Ancient Greek

Etymology

From κίτρον (kítron, “citron tree”) +‎ -ῐνος (-inos).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /kí.tri.nos/ → /ˈci.tri.nos/ → /ˈci.tri.nos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /kí.tri.nos/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈki.tri.nos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈci.tri.nos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈci.tri.nos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈci.tri.nos/

Adjective

κῐ́τρῐνος • (kítrinos) m (feminine κῐτρῐ́νη, neuter κῐ́τρῐνον); first/second declension

1. (Koine) of the citron tree
2. (Koine) of a citron yellow

Inflection

First and second declension of κῐ́τρῐνος; κῐτρῐ́νη; κῐ́τρῐνον (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		κῐ́τρῐνος kítrinos	κῐτρῐ́νη kitrínē	κῐ́τρῐνον kítrinon		κῐτρῐ́νω kitrínō	κῐτρῐ́νᾱ kitrínā	κῐτρῐ́νω kitrínō		κῐ́τρῐνοι kítrinoi	κῐ́τρῐναι kítrinai	κῐ́τρῐνᾰ kítrina
Genitive		κῐτρῐ́νου kitrínou	κῐτρῐ́νης kitrínēs	κῐτρῐ́νου kitrínou		κῐτρῐ́νοιν kitrínoin	κῐτρῐ́ναιν kitrínain	κῐτρῐ́νοιν kitrínoin		κῐτρῐ́νων kitrínōn	κῐτρῐ́νων kitrínōn	κῐτρῐ́νων kitrínōn
Dative		κῐτρῐ́νῳ kitrínōi	κῐτρῐ́νῃ kitrínēi	κῐτρῐ́νῳ kitrínōi		κῐτρῐ́νοιν kitrínoin	κῐτρῐ́ναιν kitrínain	κῐτρῐ́νοιν kitrínoin		κῐτρῐ́νοις kitrínois	κῐτρῐ́ναις kitrínais	κῐτρῐ́νοις kitrínois
Accusative		κῐ́τρῐνον kítrinon	κῐτρῐ́νην kitrínēn	κῐ́τρῐνον kítrinon		κῐτρῐ́νω kitrínō	κῐτρῐ́νᾱ kitrínā	κῐτρῐ́νω kitrínō		κῐτρῐ́νους kitrínous	κῐτρῐ́νᾱς kitrínās	κῐ́τρῐνᾰ kítrina
Vocative		κῐ́τρῐνε kítrine	κῐτρῐ́νη kitrínē	κῐ́τρῐνον kítrinon		κῐτρῐ́νω kitrínō	κῐτρῐ́νᾱ kitrínā	κῐτρῐ́νω kitrínō		κῐ́τρῐνοι kítrinoi	κῐ́τρῐναι kítrinai	κῐ́τρῐνᾰ kítrina
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		κῐτρῐ́νως kitrínōs				κῐτρῐνώτερος kitrinṓteros				κῐτρῐνώτᾰτος kitrinṓtatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Derived terms

• κιτρινοειδής (kitrinoeidḗs)
• κίτρινον (kítrinon)

 

Descendants

• Greek: κίτρινος (kítrinos)

Further reading

• “κίτρινος”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• κίτρινος in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette

---

Greek

Etymology

From Koine Greek κίτρινος (kítrinos) (or simply from κίτρο (kítro) with the adjectival suffix -ινος (-inos)), from κίτρον (kítron), from Latin citrus, citrum, itself probably via Etruscan ultimately from Ancient Greek κέδρος (kédros).

Adjective

κίτρινος • (kítrinos) m (feminine κίτρινη, neuter κίτρινο)

1. (color) yellow
2. pale, pallid

Declension

Declension of κίτρινος

number  case \\ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	κίτρινος •	κίτρινη •	κίτρινο •	κίτρινοι •	κίτρινες •	κίτρινα •
genitive	κίτρινου •	κίτρινης •	κίτρινου •	κίτρινων •	κίτρινων •	κίτρινων •
accusative	κίτρινο •	κίτρινη •	κίτρινο •	κίτρινους •	κίτρινες •	κίτρινα •
vocative	κίτρινε •	κίτρινη •	κίτρινο •	κίτρινοι •	κίτρινες •	κίτρινα •
derivations	Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο κίτρινος, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο κίτρινος, etc.)

Related terms

• κίτρινο n (kítrino, “yellow”, noun)
• κίτρινη κάρτα f (kítrini kárta, “yellow card”)