ισόγειος

ισόγειος

Greek

Etymology

From Koine Greek ἰσόγειος (isógeios), from ἴσος (ísos, “equal to, level with”) + γῆ (gê, “earth”).

Pronunciation

• IPA^(key): /iˈsoʝios/
• Hyphenation: ι‧σό‧γει‧ος

Adjective

ισόγειος • (isógeios) m (feminine ισόγεια, neuter ισόγειο)

1. ground-level, at ground level (at the level of the earth)

   ισόγειο κατάστημα ― isógeio katástima ― ground level store/branch

Declension

declension of ισόγειος

number  case / gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	ισόγειος	ισόγεια	ισόγειο	ισόγειοι	ισόγειες	ισόγεια
genitive	ισόγειου	ισόγειας	ισόγειου	ισόγειων	ισόγειων	ισόγειων
accusative	ισόγειο	ισόγεια	ισόγειο	ισόγειους	ισόγειες	ισόγεια
vocative	ισόγειε	ισόγεια	ισόγειο	ισόγειοι	ισόγειες	ισόγεια

Derived terms

• ισόγειο n (isógeio, “ground floor”)

Related terms

• υπόγειος (ypógeios, “underground, subterranean”)
• υπέργειος (ypérgeios, “overground, above ground level”)