ιππότης
See also: ἱππότης
Greek
Etymology
From Ancient Greek ἱππότης (hippótēs, “horse rider”), from ἵππος (híppos, “horse”)
Noun
ιππότης • (ippótis) m (plural ιππότες)
- knight (warrior with suit of armour)
- (chess, rare) knight
- (figuratively) well-mannered (male person)
Declension
declension of ιππότης
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | ιππότης • | ιππότες • |
| genitive | ιππότη • | ιπποτών • |
| accusative | ιππότη • | ιππότες • |
| vocative | ιππότη • | ιππότες • |
Derived terms
- ιπποτικός (ippotikós)
Related terms
- ιππικό n (ippikó, “cavalry”)