ικανότητα
Greek
Etymology
From Ancient Greek ἱκανότης (hikanótēs), equivalent to ικανός (ikanós, “capable, able”) + -ότητα (-ótita, “-ity, -ness”).
Noun
ικανότητα • (ikanótita) f (plural ικανότητες)
- ability, capacity, capability, competence, faculty, proficiency
Declension
declension of ικανότητα
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | ικανότητα • | ικανότητες • |
| genitive | ικανότητας • | ικανοτήτων • |
| accusative | ικανότητα • | ικανότητες • |
| vocative | ικανότητα • | ικανότητες • |