θυλακοφόρος

Ancient Greek

Etymology

From θύλακος (thúlakos, “bag”) +‎ -φόρος (-phóros).

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /tʰyː.la.ko.pʰó.ros/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /tʰy.la.koˈpʰo.ros/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /θy.la.koˈɸo.ros/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /θy.la.koˈfo.ros/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /θi.la.koˈfo.ros/

Adjective

θῡλᾰκοφόρος • (thūlakophóros) m or f (neuter θῡλᾰκοφόρον); second declension

carrying a bag

Declension

Second declension of θῡλᾰκοφόρος; θῡλᾰκοφόρον (Attic)

Number	Singular		Dual		Plural
Case/Gender	Masculine / Feminine	Neuter	Masculine / Feminine	Neuter	Masculine / Feminine	Neuter
Nominative	θῡλᾰκοφόρος thūlakophóros	θῡλᾰκοφόρον thūlakophóron	θῡλᾰκοφόρω thūlakophórō	θῡλᾰκοφόρω thūlakophórō	θῡλᾰκοφόροι thūlakophóroi	θῡλᾰκοφόρᾰ thūlakophóra
Genitive	θῡλᾰκοφόρου thūlakophórou	θῡλᾰκοφόρου thūlakophórou	θῡλᾰκοφόροιν thūlakophóroin	θῡλᾰκοφόροιν thūlakophóroin	θῡλᾰκοφόρων thūlakophórōn	θῡλᾰκοφόρων thūlakophórōn
Dative	θῡλᾰκοφόρῳ thūlakophórōi	θῡλᾰκοφόρῳ thūlakophórōi	θῡλᾰκοφόροιν thūlakophóroin	θῡλᾰκοφόροιν thūlakophóroin	θῡλᾰκοφόροις thūlakophórois	θῡλᾰκοφόροις thūlakophórois
Accusative	θῡλᾰκοφόρον thūlakophóron	θῡλᾰκοφόρον thūlakophóron	θῡλᾰκοφόρω thūlakophórō	θῡλᾰκοφόρω thūlakophórō	θῡλᾰκοφόρους thūlakophórous	θῡλᾰκοφόρᾰ thūlakophóra
Vocative	θῡλᾰκοφόρε thūlakophóre	θῡλᾰκοφόρον thūlakophóron	θῡλᾰκοφόρω thūlakophórō	θῡλᾰκοφόρω thūlakophórō	θῡλᾰκοφόροι thūlakophóroi	θῡλᾰκοφόρᾰ thūlakophóra
Derived forms	Adverb		Comparative		Superlative
Derived forms	θῡλᾰκοφόρως thūlakophórōs		θῡλᾰκοφορώτερος thūlakophorṓteros		θῡλᾰκοφορώτᾰτος thūlakophorṓtatos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

θυλακοφόρος

Ancient Greek

Etymology

Pronunciation

Adjective

Declension

Further reading