θυελλώδης

θυελλώδης

Ancient Greek

Etymology

From θύελλα (thúella, “storm, tempest”) +‎ -ώδης (-ṓdēs, “like, full of”).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /tʰy.el.lɔ̌ː.dɛːs/ → /θy.elˈlo.ðis/ → /θi.eˈlo.ðis/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /tʰy.el.lɔ̌ː.dɛːs/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /tʰy.elˈlo.de̝s/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /θy.elˈlo.ðis/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /θy.elˈlo.ðis/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /θi.eˈlo.ðis/

Adjective

θυελλώδης • (thuellṓdēs) m or f (neuter θυελλῶδες); third declension

1. stormy, tempestuous

Declension

Third declension of θυελλώδης; θυελλῶδες (contracted, Attic)

Number		Singular			Dual			Plural
Case/Gender		Masculine / Feminine	Neuter		Masculine / Feminine	Neuter		Masculine / Feminine	Neuter
Nominative		θυελλώδης thuellṓdēs	θυελλῶδες thuellôdes		θυελλώδει thuellṓdei	θυελλώδει thuellṓdei		θυελλώδεις thuellṓdeis	θυελλώδη thuellṓdē
Genitive		θυελλώδους thuellṓdous	θυελλώδους thuellṓdous		θυελλώδοιν thuellṓdoin	θυελλώδοιν thuellṓdoin		θυελλώδων thuellṓdōn	θυελλώδων thuellṓdōn
Dative		θυελλώδει thuellṓdei	θυελλώδει thuellṓdei		θυελλώδοιν thuellṓdoin	θυελλώδοιν thuellṓdoin		θυελλώδεσῐ / θυελλώδεσῐν thuellṓdesi(n)	θυελλώδεσῐ / θυελλώδεσῐν thuellṓdesi(n)
Accusative		θυελλώδη thuellṓdē	θυελλῶδες thuellôdes		θυελλώδει thuellṓdei	θυελλώδει thuellṓdei		θυελλώδεις thuellṓdeis	θυελλώδη thuellṓdē
Vocative		θυελλῶδες thuellôdes	θυελλῶδες thuellôdes		θυελλώδει thuellṓdei	θυελλώδει thuellṓdei		θυελλώδεις thuellṓdeis	θυελλώδη thuellṓdē
Derived forms		Adverb			Comparative			Superlative
		θυελλώδως thuellṓdōs			θυελλωδέστερος thuellōdésteros			θυελλωδέστᾰτος thuellōdéstatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Further reading

• “θυελλώδης”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• θυελλώδης in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette

---

Greek

Etymology

From Koine Greek θυελλώδης (thuellṓdēs), from θύελλα (thúella, “storm”).

Pronunciation

• IPA^(key): /θieˈloðis/
• Hyphenation: θυ‧ελ‧λώ‧δης
• Homophone: θυελλώδεις (thyellódeis)

Adjective

θυελλώδης • (thyellódis) m (feminine θυελλώδης, neuter θυελλώδες)

1. (also figurative) stormy, thundery, tempestuous, thunderous (of or reminiscent of a storm)

   Θυελλώδεις βροχές και χαλάζι απόψε στην Αττική.

   Thyellódeis vrochés kai chalázi apópse stin Attikí.

   Thundery downpours and hail tonight in Attica.

   Έτσι, λοιπόν, πεθαίνει η ελευθερία. Με θυελλώδη χειροκροτήματα.

   Étsi, loipón, pethaínei i elefthería. Me thyellódi cheirokrotímata.

   So this is how liberty dies. With thunderous applause.

Declension

Declension of θυελλώδης

number  case \\ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	θυελλώδης •	θυελλώδης •	θυελλώδες •	θυελλώδεις •	θυελλώδεις •	θυελλώδη •
genitive	θυελλώδους •	θυελλώδους •	θυελλώδους •	θυελλωδών •	θυελλωδών •	θυελλωδών •
accusative	θυελλώδη •	θυελλώδη •	θυελλώδες •	θυελλώδεις •	θυελλώδεις •	θυελλώδη •
vocative	θυελλώδη • / θυελλώδης •	θυελλώδης •	θυελλώδες •	θυελλώδεις •	θυελλώδεις •	θυελλώδη •
derivations	Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο θυελλώδης, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο θυελλώδης, etc.)

Synonyms

• (stormy, thundery): βροντώδης (vrontódis), τρικυμιώδης (trikymiódis)
• (tempestuous, thunderous): ασυγκράτητος (asygkrátitos), ακατάσχετος (akatáschetos), ταραχώδης (tarachódis)

Antonyms

• (stormy, thundery): νήνεμος (nínemos, “lull”), γαλήνιος (galínios, “tranquil, calm”)

Derived terms

• θυελλωδώς (thyellodós, “stormily, thunderously, tempestuously”) (adverb)