θυελλωδώς

θυελλωδώς

Greek

Etymology

First attested 1894.

Pronunciation

• IPA^(key): /θieloˈðos/
• Hyphenation: θυ‧ε‧λλω‧δώς

Adverb

θυελλωδώς • (thyellodós)

1. stormily, thunderously, tempestuously (in a stormy, thunderous or tempestuous manner)

   Έφυγε θυελλωδώς από το συνέδριο. ― Éfyge thyellodós apó to synédrio. ― He left the conference stormily.