θειούχος

θειούχος

Greek

Adjective

θειούχος • (theioúchos) m (feminine θειούχα, neuter θειούχο)

1. sulphurous (UK), sulfurous (US)
2. (inorganic chemistry) sulphide (UK), sulfide (US)

Declension

declension of θειούχος

number  case / gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	θειούχος •	θειούχα •	θειούχο •	θειούχοι •	θειούχες •	θειούχα •
genitive	θειούχου •	θειούχας •	θειούχου •	θειούχων •	θειούχων •	θειούχων •
accusative	θειούχο •	θειούχα •	θειούχο •	θειούχους •	θειούχες •	θειούχα •
vocative	θειούχε •	θειούχα •	θειούχο •	θειούχοι •	θειούχες •	θειούχα •

Coordinate terms

• θείο n (theío, “sulphur”)
• θειικός (theiikós, “sulphate”)