θεαματικός

θεαματικός

Greek

Etymology

θέαμα (théama, “spectacle, sight”) +‎ -ικός (-ikós). First attested 1883.

Adjective

θεαματικός • (theamatikós) m (feminine θεαματική, neuter θεαματικό)

1. spectacular, scenic

Declension

declension of θεαματικός

number  case / gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	θεαματικός	θεαματική	θεαματικό	θεαματικοί	θεαματικές	θεαματικά
genitive	θεαματικού	θεαματικής	θεαματικού	θεαματικών	θεαματικών	θεαματικών
accusative	θεαματικό	θεαματική	θεαματικό	θεαματικούς	θεαματικές	θεαματικά
vocative	θεαματικέ	θεαματική	θεαματικό	θεαματικοί	θεαματικές	θεαματικά
derivations	comparative: πιο (pio) + positive forms (e.g. πιο θεαματικός, etc.) relative superlative: definite article + πιο (pio) + positive forms (e.g. ο πιο θεαματικός (o pio theamatikós), etc.)

degrees of comparison by suffixation

comparative	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	θεαματικότερος	θεαματικότερη	θεαματικότερο	θεαματικότεροι	θεαματικότερες	θεαματικότερα
genitive	θεαματικότερου	θεαματικότερης	θεαματικότερου	θεαματικότερων	θεαματικότερων	θεαματικότερων
accusative	θεαματικότερο	θεαματικότερη	θεαματικότερο	θεαματικότερους	θεαματικότερες	θεαματικότερα
vocative	θεαματικότερε	θεαματικότερη	θεαματικότερο	θεαματικότεροι	θεαματικότερες	θεαματικότερα
derivations	relative superlative: ο + comparative forms (eg "ο θεαματικότερος", etc)
absolute superlative	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	θεαματικότατος	θεαματικότατη	θεαματικότατο	θεαματικότατοι	θεαματικότατες	θεαματικότατα
genitive	θεαματικότατου	θεαματικότατης	θεαματικότατου	θεαματικότατων	θεαματικότατων	θεαματικότατων
accusative	θεαματικότατο	θεαματικότατη	θεαματικότατο	θεαματικότατους	θεαματικότατες	θεαματικότατα
vocative	θεαματικότατε	θεαματικότατη	θεαματικότατο	θεαματικότατοι	θεαματικότατες	θεαματικότατα