ηλικιωμένος

ηλικιωμένος

See also: ἡλικιωμένος

Greek

Pronunciation

• IPA^(key): /i.li.ci.oˈme.nos/
• Hyphenation: η‧λι‧κι‧ω‧μέ‧νος

Etymology 1

Substantivized masculine of the perfect participle ηλικιωμένος.

Noun

ηλικιωμένος • (ilikioménos) m (plural ηλικιωμένοι, feminine ηλικιωμένη)

1. (polite) elderly man, old man

   Θέσεις για ηλικιωμένους και αναπήρους. ― Théseis gia ilikioménous kai anapírous. ― Seats for the elderly and the disabled.

   Synonym: γέρος (géros) (impolite; intimate)

Declension

see the masculine forms below: ηλικιωμένος

Antonyms

• νέος m (néos)

Etymology 2

Perfect participle of ηλικιώνομαι (ilikiónomai). From the Medieval Byzantine Greek ἡλικιώνω (hēlikiṓnō, “to reach maturity”).

Participle

ηλικιωμένος • (ilikioménos) m (feminine ηλικιωμένη, neuter ηλικιωμένο)

1. (polite) elderly, aged, (usually for people over 70 years old)

   Ήταν πολύ ηλικιωμένος, υπερήλικας, πάνω από 90.

   Ítan polý ilikioménos, yperílikas, páno apó 90.

   He was very old, hyper-elderly, over 90.

Usage notes

• A participle functioning, except as adjective, also as noun: ηλικιωμένος (masc.), ηλικιωμένη (fem.).

Declension

declension of ηλικιωμένος

number  case / gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	ηλικιωμένος	ηλικιωμένη	ηλικιωμένο	ηλικιωμένοι	ηλικιωμένες	ηλικιωμένα
genitive	ηλικιωμένου	ηλικιωμένης	ηλικιωμένου	ηλικιωμένων	ηλικιωμένων	ηλικιωμένων
accusative	ηλικιωμένο	ηλικιωμένη	ηλικιωμένο	ηλικιωμένους	ηλικιωμένες	ηλικιωμένα
vocative	ηλικιωμένε	ηλικιωμένη	ηλικιωμένο	ηλικιωμένοι	ηλικιωμένες	ηλικιωμένα

Synonyms

• γερασμένος (gerasménos) (descriptive)
• γέρος (géros, noun & adjectival) (impolite)

Related terms

• ηλικιώνομαι (ilikiónomai, “to age, to mature, to grow up”)

Antonyms

• νέος (néos)

See also

Polytonic spelling: ἡλικιωμένος΄