ζωγράφος

ζωγράφος

Ancient Greek

Etymology

ζωός (zōós, “alive”, “living”) or ζωή (zōḗ, “living”, “life”) +‎ -γρᾰ́φος (-gráphos, “drawer”, “painter”, “writer”)

Pronunciation

 

• IPA^(key): /zɔː.ɡrá.pʰos/ → /zoˈɣra.ɸos/ → /zoˈɣra.fos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /zɔː.ɡrá.pʰos/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /zoˈɡra.pʰos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /zoˈɣra.ɸos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /zoˈɣra.fos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /zoˈɣra.fos/

Noun

ζωγρᾰ́φος • (zōgráphos) m (genitive ζωγρᾰ́φου); second declension

1. one who paints from life or from nature
   1. in metaphorical use
2. (generally) a painter

Declension

Second declension of ὁ ζωγρᾰ́φος; τοῦ ζωγρᾰ́φου (Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	ὁ ζωγρᾰ́φος ho zōgráphos	τὼ ζωγρᾰ́φω tṑ zōgráphō	οἱ ζωγρᾰ́φοι hoi zōgráphoi
Genitive	τοῦ ζωγρᾰ́φου toû zōgráphou	τοῖν ζωγρᾰ́φοιν toîn zōgráphoin	τῶν ζωγρᾰ́φων tôn zōgráphōn
Dative	τῷ ζωγρᾰ́φῳ tôi zōgráphōi	τοῖν ζωγρᾰ́φοιν toîn zōgráphoin	τοῖς ζωγρᾰ́φοις toîs zōgráphois
Accusative	τὸν ζωγρᾰ́φον tòn zōgráphon	τὼ ζωγρᾰ́φω tṑ zōgráphō	τοὺς ζωγρᾰ́φους toùs zōgráphous
Vocative	ζωγρᾰ́φε zōgráphe	ζωγρᾰ́φω zōgráphō	ζωγρᾰ́φοι zōgráphoi
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Derived terms

• ζωγρᾰφεῖον (zōgrapheîon)
• ζωγρᾰφέω (zōgraphéō)
• ζωγρᾰ́φημᾰ (zōgráphēma)
• ζωγρᾰφητός (zōgraphētós)
• ζωγρᾰφῐ́ᾱ (zōgraphíā)
• ζωγρᾰφῐ́δες (zōgraphídes)
• ζωγρᾰφῐκός (zōgraphikós)

Descendants

• Greek: ζωγράφος (zográfos)
  • → Romanian: zugrav

References

• “ζώγρᾰφος”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “ζωγράφος”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• ζωγράφος in Trapp, Erich, et al. (1994–2007) Lexikon zur byzantinischen Gräzität besonders des 9.-12. Jahrhunderts [the Lexicon of Byzantine Hellenism, Particularly the 9th–12th Centuries], Verlag der Österreichischen Akademie der Wissenschaften
• Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language‎, London: Routledge & Kegan Paul Limited.
  • artist idem, page 42.
  • painter idem, page 589.

---

Greek

Etymology

From the Ancient Greek ζωγρᾰ́φος (zōgráphos).

Pronunciation

• IPA^(key): /zoˈɣɾa.fos/
• Hyphenation: ζω‧γρά‧φος

Noun

ζωγράφος • (zográfos) m or f (plural ζωγράφοι)

1. (art) painter, artist

Declension

declension of ζωγράφος

case     \\     number	singular	plural
nominative	ζωγράφος •	ζωγράφοι •
genitive	ζωγράφου •	ζωγράφων •
accusative	ζωγράφο •	ζωγράφους •
vocative	ζωγράφε •	ζωγράφοι •

Synonyms

• καλλιτέχνης m or f (kallitéchnis)

Descendants

• → Romanian: zugrav

Further reading

• ζωγράφος on the Greek Wikipedia.Wikipedia ^el