εφημερεύων

εφημερεύων

See also: ἐφημερεύων and ἐφημερεῦον

Greek

Etymology

Formal present participle of εφημερεύω (efimerévo). Learnedly, from Hellenistic Koine Greek ἐφημερεύων (ephēmereúōn), active present participle of ἐφημερεύω (ephēmereúō).[1]

Pronunciation

• IPA^(key): /e.fi.meˈɾe.von/
• Hyphenation: ε‧φη‧με‧ρεύ‧ων

Participle

εφημερεύων • (efimerévon) m (feminine εφημερεύουσα, neuter εφημερεύον)

1. on call, on duty for the whole day (24 hours)

   less formal form for the masculine: εφημερεύοντας (efimerévontas)

Declension

Declension of εφημερεύων

number  case / gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	εφημερεύων •	εφημερεύουσα •	εφημερεύον •	εφημερεύοντες •	εφημερεύουσες •	εφημερεύοντα •
genitive	εφημερεύοντος •	εφημερεύουσας • / εφημερευούσης •	εφημερεύοντος •	εφημερευόντων •	εφημερευουσών •	εφημερευόντων •
accusative	εφημερεύοντα •	εφημερεύουσα •	εφημερεύον •	εφημερεύοντες •	εφημερεύουσες •	εφημερεύοντα •
vocative	εφημερεύων •	εφημερεύουσα •	εφημερεύον •	εφημερεύοντες •	εφημερεύουσες •	εφημερεύοντα •

Related terms

• εφημερεύω (efimerévo, “be on call”)
• εφημερία f (efimería)

• and see: εφήμερος (efímeros)

See also

• διημερεύων (diimerévon, present participle), διημερεύω (diimerévo, “on duty during morning hours”)
• διανυκτερεύων (dianykterévon, present participle), διανυκτερεύω (dianykterévo, “on duty during night hours”)
• Older spellings: ἐφημερεύων m (ephēmereúōn), ἐφημερεύουσα f (ephēmereúousa), ἐφημερεῦον n (ephēmereûon)

References

1. εφημερεύων in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], 1998, by the "Triantafyllidis" Foundation.