ευχετικός
Greek
Etymology
From ευχέτ(ης) (efchét(is), “who wishes”) + -ικός.
Pronunciation
- IPA(key): /ef.çe.ti.ˈkos/
- Hyphenation: ευ‧χε‧τι‧κός
Adjective
ευχετικός • (efchetikós) m (feminine ευχετική, neuter ευχετικό)
- (grammar) desiderative
- expressing wishes
Declension
declension of ευχετικός
| number case / gender | singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | ευχετικός | ευχετική | ευχετικό | ευχετικοί | ευχετικές | ευχετικά |
| genitive | ευχετικού | ευχετικής | ευχετικού | ευχετικών | ευχετικών | ευχετικών |
| accusative | ευχετικό | ευχετική | ευχετικό | ευχετικούς | ευχετικές | ευχετικά |
| vocative | ευχετικέ | ευχετική | ευχετικό | ευχετικοί | ευχετικές | ευχετικά |
Synonyms
- ευχετήριος (efchetírios)
Related terms
- see: εύχομαι (éfchomai, “I wish”), ευχή f (efchí, “the wish”)
See also
- εφετικός (efetikós, “appellate”, adj)
- optative f (optative) (grammar: mood)