ευγενής
Greek
Etymology
From Ancient Greek εὐγενής (eugenḗs).
Adjective
ευγενής • (evgenís) m (feminine ευγενής, neuter ευγενές)
- polite
- noble, aristocratic
Declension
declension of ευγενής
| number case / gender | singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | ευγενής • | ευγενής • | ευγενές • | ευγενείς • | ευγενείς • | ευγενή • |
| genitive | ευγενούς • | ευγενούς • | ευγενούς • | ευγενών • | ευγενών • | ευγενών • |
| accusative | ευγενή • | ευγενή • | ευγενές • | ευγενείς • | ευγενείς • | ευγενή • |
| derivations | comparative: πιο (pio) + positive forms (e.g. πιο ευγενής, etc.) relative superlative: definite article + πιο (pio) + positive forms (e.g. ο πιο ευγενής (o pio evgenís), etc.) | |||||
degrees of comparison by suffixation
| comparative | singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | ευγενέστερος | ευγενέστερη | ευγενέστερο | ευγενέστεροι | ευγενέστερες | ευγενέστερα |
| genitive | ευγενέστερου | ευγενέστερης | ευγενέστερου | ευγενέστερων | ευγενέστερων | ευγενέστερων |
| accusative | ευγενέστερο | ευγενέστερη | ευγενέστερο | ευγενέστερους | ευγενέστερες | ευγενέστερα |
| vocative | ευγενέστερε | ευγενέστερη | ευγενέστερο | ευγενέστεροι | ευγενέστερες | ευγενέστερα |
| derivations | relative superlative: ο + comparative forms (eg "ο ευγενέστερος", etc) | |||||
| absolute superlative | singular | plural | ||||
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | ευγενέστατος | ευγενέστατη | ευγενέστατο | ευγενέστατοι | ευγενέστατες | ευγενέστατα |
| genitive | ευγενέστατου | ευγενέστατης | ευγενέστατου | ευγενέστατων | ευγενέστατων | ευγενέστατων |
| accusative | ευγενέστατο | ευγενέστατη | ευγενέστατο | ευγενέστατους | ευγενέστατες | ευγενέστατα |
| vocative | ευγενέστατε | ευγενέστατη | ευγενέστατο | ευγενέστατοι | ευγενέστατες | ευγενέστατα |
Synonyms
- αριστοκρατικός (aristokratikós)
Noun
ευγενής • (evgenís) m or f (plural ευγενές)
- noble, aristocrat, peer
Declension
declension of ευγενής
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | ευγενής • | ευγενές • |
| genitive | ευγενή • | ευγενών • |
| accusative | ευγενή • | ευγενές • |
| vocative | ευγενή • | ευγενές • |
Synonyms
- αριστοκράτης m (aristokrátis)
- αριστοκράτισσα f (aristokrátissa)