ερρινομελής
Greek
Etymology
Compound from έρρινος (érrinos, “nasal”) + -μελής (-melís) (from Ancient Greek μέλος (mélos, “song, music”)).
Pronunciation
- IPA(key): /e.ri.no.me.ˈlis/
- Hyphenation: ερ‧ρι‧νο‧με‧λής
Adjective
ερρινομελής • (errinomelís) m (feminine ερρινομελής, neuter ερρινομελές)
- (el, learned, of a cantor, chorister) who chants a hymn with a nasal voice
- Ο ψάλτης ήταν ερρινομελής και άμουσος.
- O psáltis ítan errinomelís kai ámousos.
- The cantor was nasalizing and unmusical.
Usage notes
- In polytonic script: ἐρρινομελής
Declension
declension of ερρινομελής
| number case / gender | singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | ερρινομελής • | ερρινομελής • | ερρινομελές • | ερρινομελείς • | ερρινομελείς • | ερρινομελή • |
| genitive | ερρινομελούς • | ερρινομελούς • | ερρινομελούς • | ερρινομελών • | ερρινομελών • | ερρινομελών • |
| accusative | ερρινομελή • | ερρινομελή • | ερρινομελές • | ερρινομελείς • | ερρινομελείς • | ερρινομελή • |
| derivations | comparative: πιο (pio) + positive forms (e.g. πιο ερρινομελής, etc.) relative superlative: definite article + πιο (pio) + positive forms (e.g. ο πιο ερρινομελής (o pio errinomelís), etc.) | |||||
References
- Dimitrakos, Dimitrios B. (1964) Μέγα λεξικόν ὅλης τῆς Ἑλληνικῆς γλώσσης [Great Dictionary of the entire Greek Language] (in Greek), Athens: Hellenic Paideia