ερημίτης
See also: ἐρημίτης
Greek
Etymology
From Koine Greek ἐρημίτης (erēmítēs).
Noun
ερημίτης • (erimítis) m (plural ερημίτες)
- hermit, loner, recluse
Declension
declension of ερημίτης
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | ερημίτης • | ερημίτες • |
| genitive | ερημίτη • | ερημιτών • |
| accusative | ερημίτη • | ερημίτες • |
| vocative | ερημίτη • | ερημίτες • |
Further reading
- ερημίτης in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], 1998, by the "Triantafyllidis" Foundation.