επίσκοπος
See also: ἐπίσκοπος
Greek
Etymology
From Ancient Greek ἐπίσκοπος (epískopos).
Noun
επίσκοπος • (epískopos) m (plural επίσκοποι)
- (religion) bishop
Declension
declension of επίσκοπος
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | επίσκοπος • | επίσκοποι • |
| genitive | επισκόπου • | επισκόπων • |
| accusative | επίσκοπο • | επισκόπους • |
| vocative | επίσκοπε • | επίσκοποι • |
See also
- πατριάρχης m (patriárchis, “patriarch”)
- αρχιεπίσκοπος m (archiepískopos, “archbishop”)
- μητροπολίτης m (mitropolítis, “metropolitan”)
- Μητροπολίτης m (Mitropolítis, “metropolitan bishop”)
Further reading
