εξαίρετος
Greek
Adjective
εξαίρετος • (exaíretos) m (feminine εξαίρετη, neuter εξαίρετο)
- excellent, fine, first-class; exceptional, unusual, great
- Synonym: εξαιρετικός (exairetikós)
Declension
Declension of εξαίρετος
| number case \\ gender | singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | εξαίρετος • | εξαίρετη • | εξαίρετο • | εξαίρετοι • | εξαίρετες • | εξαίρετα • |
| genitive | εξαίρετου • | εξαίρετης • | εξαίρετου • | εξαίρετων • | εξαίρετων • | εξαίρετων • |
| accusative | εξαίρετο • | εξαίρετη • | εξαίρετο • | εξαίρετους • | εξαίρετες • | εξαίρετα • |
| vocative | εξαίρετε • | εξαίρετη • | εξαίρετο • | εξαίρετοι • | εξαίρετες • | εξαίρετα • |
Related terms
- see: εξαιρετικός (exairetikós)