εντυπωσιακός

εντυπωσιακός

Greek

Etymology

From εντυπωσιάζω (entyposiázo, “to impress”).

Pronunciation

• IPA^(key): /endiposiaˈkos/
• Hyphenation: ε‧ντυ‧πω‧σι‧α‧κός

Adjective

εντυπωσιακός • (entyposiakós) m

1. impressive

Declension

declension of εντυπωσιακός

number  case / gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	εντυπωσιακός	εντυπωσιακή	εντυπωσιακό	εντυπωσιακοί	εντυπωσιακές	εντυπωσιακά
genitive	εντυπωσιακού	εντυπωσιακής	εντυπωσιακού	εντυπωσιακών	εντυπωσιακών	εντυπωσιακών
accusative	εντυπωσιακό	εντυπωσιακή	εντυπωσιακό	εντυπωσιακούς	εντυπωσιακές	εντυπωσιακά
vocative	εντυπωσιακέ	εντυπωσιακή	εντυπωσιακό	εντυπωσιακοί	εντυπωσιακές	εντυπωσιακά
derivations	comparative: πιο (pio) + positive forms (e.g. πιο εντυπωσιακός, etc.) relative superlative: definite article + πιο (pio) + positive forms (e.g. ο πιο εντυπωσιακός (o pio entyposiakós), etc.)

Further reading

• εντυπωσιακός in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], 1998, by the "Triantafyllidis" Foundation.