ενάρετος
See also: ἐνάρετος
Greek
Etymology
From Ancient Greek ἐνάρετος (enáretos). Surface analysis: εν- (en-) + αρετή (aretí) + -ος (-os).
Adjective
ενάρετος • (enáretos) m (feminine ενάρετη, neuter ενάρετο)
- virtuous
Declension
declension of ενάρετος
| number case / gender | singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | ενάρετος | ενάρετη | ενάρετο | ενάρετοι | ενάρετες | ενάρετα |
| genitive | ενάρετου | ενάρετης | ενάρετου | ενάρετων | ενάρετων | ενάρετων |
| accusative | ενάρετο | ενάρετη | ενάρετο | ενάρετους | ενάρετες | ενάρετα |
| vocative | ενάρετε | ενάρετη | ενάρετο | ενάρετοι | ενάρετες | ενάρετα |
| derivations | comparative: πιο (pio) + positive forms (e.g. πιο ενάρετος, etc.) relative superlative: definite article + πιο (pio) + positive forms (e.g. ο πιο ενάρετος (o pio enáretos), etc.) | |||||
Derived terms
- ενάρετος κύκλος m (enáretos kýklos, “virtuous circle”)
Further reading
- ενάρετος in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], 1998, by the "Triantafyllidis" Foundation.