δυσκοίλιος
Greek
Etymology
From Koine Greek δυσκοίλιος (duskoílios), equivalent to δυσ- (dys-, “bad, hard”) + κοιλιά (koiliá, “belly, abdomen”).
Pronunciation
- IPA(key): /ðisˈcilios/
- Hyphenation: δυσ‧κοί‧λι‧ος
Adjective
δυσκοίλιος • (dyskoílios) m (feminine δυσκοίλια, neuter δυσκοίλιο)
- (medicine) constipated, costive (unable to defecate)
- Είμαι δυσκοίλιος εδώ και τρεις μέρες. ― Eímai dyskoílios edó kai treis méres. ― I've been constipated for the last three days.
- (medicine) constipating (causing constipation)
- δυσκοίλια φρούτα ― dyskoília froúta ― constipating fruit
- δυσκοίλια τροφή ― dyskoília trofí ― constipating food
Declension
declension of δυσκοίλιος
| number case / gender | singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | δυσκοίλιος | δυσκοίλια | δυσκοίλιο | δυσκοίλιοι | δυσκοίλιες | δυσκοίλια |
| genitive | δυσκοίλιου | δυσκοίλιας | δυσκοίλιου | δυσκοίλιων | δυσκοίλιων | δυσκοίλιων |
| accusative | δυσκοίλιο | δυσκοίλια | δυσκοίλιο | δυσκοίλιους | δυσκοίλιες | δυσκοίλια |
| vocative | δυσκοίλιε | δυσκοίλια | δυσκοίλιο | δυσκοίλιοι | δυσκοίλιες | δυσκοίλια |
| derivations | comparative: πιο (pio) + positive forms (e.g. πιο δυσκοίλιος, etc.) relative superlative: definite article + πιο (pio) + positive forms (e.g. ο πιο δυσκοίλιος (o pio dyskoílios), etc.) | |||||
Antonyms
- ευκοίλιος (efkoílios, “laxative”)
Derived terms
- δυσκοιλιότητα f (dyskoiliótita, “constipation”)