δυσηχής

δυσηχής

Ancient Greek

Etymology

δυσ- (dus-) +‎ ἠχή (ēkhḗ)

Pronunciation

 

• IPA^(key): /dy.sɛː.kʰɛ̌ːs/ → /ðy.siˈçis/ → /ði.siˈçis/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /dy.sɛː.kʰɛ̌ːs/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /dy.se̝ˈkʰe̝s/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ðy.siˈçis/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ðy.siˈçis/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ði.siˈçis/

Adjective

δῠσηχής • (dusēkhḗs) m or f (neuter δῠσηχές); third declension

1. ill-sounding, noisy, cacophonous (in Homer, an epithet of war)

   Antonym: εὐηχής (euēkhḗs)

Declension

Third declension of δῠσηχής; δῠσηχές (contracted, Attic)

Number		Singular			Dual			Plural
Case/Gender		Masculine / Feminine	Neuter		Masculine / Feminine	Neuter		Masculine / Feminine	Neuter
Nominative		δῠσηχής dusēkhḗs	δῠσηχές dusēkhés		δῠσηχεῖ dusēkheî	δῠσηχεῖ dusēkheî		δῠσηχεῖς dusēkheîs	δῠσηχῆ dusēkhê
Genitive		δῠσηχοῦς dusēkhoûs	δῠσηχοῦς dusēkhoûs		δῠσηχοῖν dusēkhoîn	δῠσηχοῖν dusēkhoîn		δῠσηχῶν dusēkhôn	δῠσηχῶν dusēkhôn
Dative		δῠσηχεῖ dusēkheî	δῠσηχεῖ dusēkheî		δῠσηχοῖν dusēkhoîn	δῠσηχοῖν dusēkhoîn		δῠσηχέσῐ / δῠσηχέσῐν dusēkhési(n)	δῠσηχέσῐ / δῠσηχέσῐν dusēkhési(n)
Accusative		δῠσηχῆ dusēkhê	δῠσηχές dusēkhés		δῠσηχεῖ dusēkheî	δῠσηχεῖ dusēkheî		δῠσηχεῖς dusēkheîs	δῠσηχῆ dusēkhê
Vocative		δῠσηχές dusēkhés	δῠσηχές dusēkhés		δῠσηχεῖ dusēkheî	δῠσηχεῖ dusēkheî		δῠσηχεῖς dusēkheîs	δῠσηχῆ dusēkhê
Derived forms		Adverb			Comparative			Superlative
		δῠσηχῶς dusēkhôs			δῠσηχέστερος dusēkhésteros			δῠσηχέστᾰτος dusēkhéstatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Third declension of δῠσηχής; δῠσηχές (uncontracted, Epic)

Number		Singular			Dual			Plural
Case/Gender		Masculine / Feminine	Neuter		Masculine / Feminine	Neuter		Masculine / Feminine	Neuter
Nominative		δῠσηχής dusēkhḗs	δῠσηχές dusēkhés		δῠσηχεῖ / δῠσηχέε dusēkheî / dusēkhée	δῠσηχεῖ / δῠσηχέε dusēkheî / dusēkhée		δῠσηχεῖς / δῠσηχέες dusēkheîs / dusēkhées	δῠσηχέᾰ dusēkhéa
Genitive		δῠσηχέος / δῠσηχεῦς dusēkhéos / dusēkheûs	δῠσηχέος / δῠσηχεῦς dusēkhéos / dusēkheûs		δῠσηχοῖν dusēkhoîn	δῠσηχοῖν dusēkhoîn		δῠσηχέων dusēkhéōn	δῠσηχέων dusēkhéōn
Dative		δῠσηχεῖ / δῠσηχέῐ̈ dusēkheî / dusēkhéï	δῠσηχεῖ / δῠσηχέῐ̈ dusēkheî / dusēkhéï		δῠσηχοῖν dusēkhoîn	δῠσηχοῖν dusēkhoîn		δῠσηχέσῐ / δῠσηχέσῐν dusēkhési(n)	δῠσηχέσῐ / δῠσηχέσῐν dusēkhési(n)
Accusative		δῠσηχέᾰ dusēkhéa	δῠσηχές dusēkhés		δῠσηχεῖ / δῠσηχέε dusēkheî / dusēkhée	δῠσηχεῖ / δῠσηχέε dusēkheî / dusēkhée		δῠσηχέᾰς dusēkhéas	δῠσηχέᾰ dusēkhéa
Vocative		δῠσηχές dusēkhés	δῠσηχές dusēkhés		δῠσηχεῖ / δῠσηχέε dusēkheî / dusēkhée	δῠσηχεῖ / δῠσηχέε dusēkheî / dusēkhée		δῠσηχεῖς / δῠσηχέες dusēkheîs / dusēkhées	δῠσηχέᾰ dusēkhéa
Derived forms		Adverb			Comparative			Superlative
		δῠσηχέως dusēkhéōs			δῠσηχέστερος dusēkhésteros			δῠσηχέστᾰτος dusēkhéstatos
Notes:		Dialects other than Attic are not well attested. Some forms may be based on conjecture. Use with caution.

Further reading

• “δυσηχής”, in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
• δυσηχής in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• δυσηχής in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
• “δυσηχής”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press