δυσεντερία

δυσεντερία

Ancient Greek

Alternative forms

• δῠσεντερῐ́η (dusenteríē) – Ionic

Etymology

From δυσ- (dus-, “bad”) +‎ ἔντερα (éntera, “bowels”).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /dy.sen.te.rí.aː/ → /ðy.sen.teˈri.a/ → /ði.sen.deˈri.a/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /dy.sen.te.rí.aː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /dy.sen.teˈri.a/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ðy.sen.teˈri.a/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ðy.sen.teˈri.a/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ði.sen.deˈri.a/

Noun

δῠσεντερῐ́ᾱ • (dusenteríā) f (genitive δῠσεντερίᾱς); first declension

1. dysentery

Inflection

First declension of ἡ δῠσεντερῐ́ᾱ; τῆς δῠσεντερῐ́ᾱς (Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	ἡ δῠσεντερῐ́ᾱ hē dusenteríā	τὼ δῠσεντερῐ́ᾱ tṑ dusenteríā	αἱ δῠσεντερῐ́αι hai dusenteríai
Genitive	τῆς δῠσεντερῐ́ᾱς tês dusenteríās	τοῖν δῠσεντερῐ́αιν toîn dusenteríain	τῶν δῠσεντερῐῶν tôn dusenteriôn
Dative	τῇ δῠσεντερῐ́ᾳ têi dusenteríāi	τοῖν δῠσεντερῐ́αιν toîn dusenteríain	ταῖς δῠσεντερῐ́αις taîs dusenteríais
Accusative	τὴν δῠσεντερῐ́ᾱν tḕn dusenteríān	τὼ δῠσεντερῐ́ᾱ tṑ dusenteríā	τᾱ̀ς δῠσεντερῐ́ᾱς tā̀s dusenteríās
Vocative	δῠσεντερῐ́ᾱ dusenteríā	δῠσεντερῐ́ᾱ dusenteríā	δῠσεντερῐ́αι dusenteríai
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

---

Greek

Etymology

From Ancient Greek δυσεντερία (dusentería).

Noun

δυσεντερία • (dysentería) f (plural δυσεντερίες)

1. dysentery

Declension

declension of δυσεντερία

case     \\     number	singular	plural
nominative	δυσεντερία •	δυσεντερίες •
genitive	δυσεντερίας •	δυσεντεριών •
accusative	δυσεντερία •	δυσεντερίες •
vocative	δυσεντερία •	δυσεντερίες •

Further reading

• δυσεντερία on the Greek Wikipedia.Wikipedia ^el