διοικοδόμησις
Ancient Greek
Etymology
From δῐοικοδομέω (dioikodoméō, “wall off, barricade”) + -σῐς (-sis).
Pronunciation
- (5th BCE Attic) IPA(key): /di.oi̯.ko.dó.mɛː.sis/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /di.y.koˈdo.me̝.sis/
- (4th CE Koine) IPA(key): /ði.y.koˈðo.mi.sis/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /ði.y.koˈðo.mi.sis/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /ði.i.koˈðo.mi.sis/
Noun
δῐοικοδόμησῐς • (dioikodómēsis) f (genitive δῐοικοδομήσεως); third declension
- fortification
Inflection
Third declension of ἡ δῐοικοδόμησῐς; τῆς δῐοικοδομήσεως (Attic)
Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nominative | ἡ δῐοικοδόμησῐς hē dioikodómēsis | τὼ δῐοικοδομήσει tṑ dioikodomḗsei | αἱ δῐοικοδομήσεις hai dioikodomḗseis | ||||||||||
Genitive | τῆς δῐοικοδομήσεως tês dioikodomḗseōs | τοῖν δῐοικοδομησέοιν toîn dioikodomēséoin | τῶν δῐοικοδομήσεων tôn dioikodomḗseōn | ||||||||||
Dative | τῇ δῐοικοδομήσει têi dioikodomḗsei | τοῖν δῐοικοδομησέοιν toîn dioikodomēséoin | ταῖς δῐοικοδομήσεσῐ / δῐοικοδομήσεσῐν taîs dioikodomḗsesi(n) | ||||||||||
Accusative | τὴν δῐοικοδόμησῐν tḕn dioikodómēsin | τὼ δῐοικοδομήσει tṑ dioikodomḗsei | τᾱ̀ς δῐοικοδομήσεις tā̀s dioikodomḗseis | ||||||||||
Vocative | δῐοικοδόμησῐ dioikodómēsi | δῐοικοδομήσει dioikodomḗsei | δῐοικοδομήσεις dioikodomḗseis | ||||||||||
Notes: |
|
References
- “διοικοδόμησις”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- διοικοδόμησις in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
- διοικοδόμησις in the Diccionario Griego–Español en línea (2006–2023)