διηρημένος
See also: διῃρημένος
Greek
Alternative forms
- διαιρεμένος (diaireménos) (standard)
Etymology
The ancient διῃρημένος (diēirēménos), as formal variant of the modern διαιρεμένος (diaireménos). Perfect participle of διαιρούμαι (diairoúmai), passive voice of διαιρώ (“divide”).
Pronunciation
- IPA(key): /ði.i.ɾiˈme.nos/
- Hyphenation: δι‧η‧ρη‧μέ‧νος
Participle
διηρημένος • (diiriménos) m (feminine διηρημένη, neuter διηρημένο)
- (formal) Alternative form of διαιρεμένος (diaireménos): divided
Declension
declension of διηρημένος
| number case / gender | singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | διηρημένος • | διηρημένη • | διηρημένο • | διηρημένοι • | διηρημένες • | διηρημένα • |
| genitive | διηρημένου • | διηρημένης • | διηρημένου • | διηρημένων • | διηρημένων • | διηρημένων • |
| accusative | διηρημένο • | διηρημένη • | διηρημένο • | διηρημένους • | διηρημένες • | διηρημένα • |
| vocative | διηρημένε • | διηρημένη • | διηρημένο • | διηρημένοι • | διηρημένες • | διηρημένα • |
| derivations | comparative: πιο (pio) + positive forms (e.g. πιο διηρημένος, etc.) relative superlative: definite article + πιο (pio) + positive forms (e.g. ο πιο διηρημένος (o pio diiriménos), etc.) | |||||