διευθυντής
Greek
Etymology
From διευθύνω (diefthýno).
Noun
διευθυντής • (diefthyntís) m (plural διευθυντές, feminine διευθύντρια)
- manager, director
- governor, headmaster
- conductor
Declension
declension of διευθυντής
| singular | plural | ||
|---|---|---|---|
| nominative | διευθυντής • | διευθυντές • | |
| genitive | διευθυντή • | διευθυντών • | |
| accusative | διευθυντή • | διευθυντές • | |
| vocative | διευθυντή • | διευθυντές • | |
| * There are literary singular forms: gen.:διευθυντού and voc.:διευθυντά * and uncommon plural colloquialisms: διευθυντάδες and gen.:διευθυντάδων | |||
Synonyms
- μάνατζερ m or f (mánatzer)
Related terms
- see: διευθύνω (diefthýno, “to manage, to organise”)