διενεχθείς

διενεχθείς

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /di.e.nekʰ.tʰěːs/ → /ði.e.nexˈθis/ → /ði.e.nexˈθis/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /di.e.nekʰ.tʰěːs/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /di.ɛ.nɛkʰˈtʰis/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ði.e.nexˈθis/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ði.e.nexˈθis/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ði.e.nexˈθis/

Participle

δῐενεχθείς • (dienekhtheís) m (feminine δῐενεχθεῖσᾰ, neuter δῐενεχθέν); first/third declension

1. aorist passive participle of διαφέρω (diaphérō)

Declension

First and third declension of δῐενεχθείς; δῐενεχθεῖσᾰ; δῐενεχθέν (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		δῐενεχθείς dienekhtheís	δῐενεχθεῖσᾰ dienekhtheîsa	δῐενεχθέν dienekhthén		δῐενεχθέντε dienekhthénte	δῐενεχθείσᾱ dienekhtheísā	δῐενεχθέντε dienekhthénte		δῐενεχθέντες dienekhthéntes	δῐενεχθεῖσαι dienekhtheîsai	δῐενεχθέντᾰ dienekhthénta
Genitive		δῐενεχθέντος dienekhthéntos	δῐενεχθείσης dienekhtheísēs	δῐενεχθέντος dienekhthéntos		δῐενεχθέντοιν dienekhthéntoin	δῐενεχθείσαιν dienekhtheísain	δῐενεχθέντοιν dienekhthéntoin		δῐενεχθέντων dienekhthéntōn	δῐενεχθεισῶν dienekhtheisôn	δῐενεχθέντων dienekhthéntōn
Dative		δῐενεχθέντῐ dienekhthénti	δῐενεχθείσῃ dienekhtheísēi	δῐενεχθέντῐ dienekhthénti		δῐενεχθέντοιν dienekhthéntoin	δῐενεχθείσαιν dienekhtheísain	δῐενεχθέντοιν dienekhthéntoin		δῐενεχθεῖσῐ / δῐενεχθεῖσῐν dienekhtheîsi(n)	δῐενεχθείσαις dienekhtheísais	δῐενεχθεῖσῐ / δῐενεχθεῖσῐν dienekhtheîsi(n)
Accusative		δῐενεχθέντᾰ dienekhthénta	δῐενεχθεῖσᾰν dienekhtheîsan	δῐενεχθέν dienekhthén		δῐενεχθέντε dienekhthénte	δῐενεχθείσᾱ dienekhtheísā	δῐενεχθέντε dienekhthénte		δῐενεχθέντᾰς dienekhthéntas	δῐενεχθείσᾱς dienekhtheísās	δῐενεχθέντᾰ dienekhthénta
Vocative		δῐενεχθείς dienekhtheís	δῐενεχθεῖσᾰ dienekhtheîsa	δῐενεχθέν dienekhthén		δῐενεχθέντε dienekhthénte	δῐενεχθείσᾱ dienekhtheísā	δῐενεχθέντε dienekhthénte		δῐενεχθέντες dienekhthéntes	δῐενεχθεῖσαι dienekhtheîsai	δῐενεχθέντᾰ dienekhthénta
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		δῐενεχθέντως dienekhthéntōs				—				—
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.