διδούς
Ancient Greek
Pronunciation
- (5th BCE Attic) IPA(key): /di.dǒːs/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /diˈdus/
- (4th CE Koine) IPA(key): /ðiˈðus/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /ðiˈðus/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /ðiˈðus/
Verb
δῐδούς • (didoús)
- present active participle of δῐ́δωμῐ (dídōmi)
Inflection
First and third declension of δῐδούς; δῐδοῦσᾰ; δῐδόν (Attic)
Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Case/Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |||||
Nominative | δῐδούς didoús | δῐδοῦσᾰ didoûsa | δῐδόν didón | δῐδόντε didónte | δῐδούσᾱ didoúsā | δῐδόντε didónte | δῐδόντες didóntes | δῐδοῦσαι didoûsai | δῐδόντᾰ didónta | |||||
Genitive | δῐδόντος didóntos | δῐδούσης didoúsēs | δῐδόντος didóntos | δῐδόντοιν didóntoin | δῐδούσαιν didoúsain | δῐδόντοιν didóntoin | δῐδόντων didóntōn | δῐδουσῶν didousôn | δῐδόντων didóntōn | |||||
Dative | δῐδόντῐ didónti | δῐδούσῃ didoúsēi | δῐδόντῐ didónti | δῐδόντοιν didóntoin | δῐδούσαιν didoúsain | δῐδόντοιν didóntoin | δῐδοῦσῐ / δῐδοῦσῐν didoûsi(n) | δῐδούσαις didoúsais | δῐδοῦσῐ / δῐδοῦσῐν didoûsi(n) | |||||
Accusative | δῐδόντᾰ didónta | δῐδοῦσᾰν didoûsan | δῐδόν didón | δῐδόντε didónte | δῐδούσᾱ didoúsā | δῐδόντε didónte | δῐδόντᾰς didóntas | δῐδούσᾱς didoúsās | δῐδόντᾰ didónta | |||||
Vocative | δῐδούς didoús | δῐδοῦσᾰ didoûsa | δῐδόν didón | δῐδόντε didónte | δῐδούσᾱ didoúsā | δῐδόντε didónte | δῐδόντες didóntes | δῐδοῦσαι didoûsai | δῐδόντᾰ didónta | |||||
Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
δῐδόντως didóntōs | — | — | ||||||||||||
Notes: |
|