διαφυγή
Greek
Noun
διαφυγή • (diafygí) f (plural διαφυγές)
- (literally and figurative) escape (from dangerous or unpleasant situation)
- για να εμποδιστεί η διαφυγή του καταζητούμενου ― gia na empodisteí i diafygí tou katazitoúmenou ― preventing the escape of the fugitive
- τη διαφυγή από μια σκληρή γάμο ― ti diafygí apó mia sklirí gámo ― escape from a cruel marriage
- leak (gas, water, radioactivity, etc)
Declension
declension of διαφυγή
| case \\ number | singular | plural |
|---|---|---|
| nominative | διαφυγή • | διαφυγές • |
| genitive | διαφυγής • | διαφυγών • |
| accusative | διαφυγή • | διαφυγές • |
| vocative | διαφυγή • | διαφυγές • |
Synonyms
- δραπέτευση f (drapétefsi)
- (from prison): απόδραση f (apódrasi)
- (of gas): διαρροή f (diarroḯ)