διανοηθείς

διανοηθείς

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /di.a.no.ɛː.tʰěːs/ → /ði.a.no.iˈθis/ → /ði.a.no.iˈθis/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /di.a.no.ɛː.tʰěːs/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /di.a.no.eˈtʰis/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ði.a.no.iˈθis/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ði.a.no.iˈθis/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ði.a.no.iˈθis/

Participle

δῐᾰνοηθείς • (dianoētheís) m (feminine δῐᾰνοηθεῖσᾰ, neuter δῐᾰνοηθέν); first/third declension

1. aorist passive participle of διανοέομαι (dianoéomai)

Declension

First and third declension of δῐᾰνοηθείς; δῐᾰνοηθεῖσᾰ; δῐᾰνοηθέν (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		δῐᾰνοηθείς dianoētheís	δῐᾰνοηθεῖσᾰ dianoētheîsa	δῐᾰνοηθέν dianoēthén		δῐᾰνοηθέντε dianoēthénte	δῐᾰνοηθείσᾱ dianoētheísā	δῐᾰνοηθέντε dianoēthénte		δῐᾰνοηθέντες dianoēthéntes	δῐᾰνοηθεῖσαι dianoētheîsai	δῐᾰνοηθέντᾰ dianoēthénta
Genitive		δῐᾰνοηθέντος dianoēthéntos	δῐᾰνοηθείσης dianoētheísēs	δῐᾰνοηθέντος dianoēthéntos		δῐᾰνοηθέντοιν dianoēthéntoin	δῐᾰνοηθείσαιν dianoētheísain	δῐᾰνοηθέντοιν dianoēthéntoin		δῐᾰνοηθέντων dianoēthéntōn	δῐᾰνοηθεισῶν dianoētheisôn	δῐᾰνοηθέντων dianoēthéntōn
Dative		δῐᾰνοηθέντῐ dianoēthénti	δῐᾰνοηθείσῃ dianoētheísēi	δῐᾰνοηθέντῐ dianoēthénti		δῐᾰνοηθέντοιν dianoēthéntoin	δῐᾰνοηθείσαιν dianoētheísain	δῐᾰνοηθέντοιν dianoēthéntoin		δῐᾰνοηθεῖσῐ / δῐᾰνοηθεῖσῐν dianoētheîsi(n)	δῐᾰνοηθείσαις dianoētheísais	δῐᾰνοηθεῖσῐ / δῐᾰνοηθεῖσῐν dianoētheîsi(n)
Accusative		δῐᾰνοηθέντᾰ dianoēthénta	δῐᾰνοηθεῖσᾰν dianoētheîsan	δῐᾰνοηθέν dianoēthén		δῐᾰνοηθέντε dianoēthénte	δῐᾰνοηθείσᾱ dianoētheísā	δῐᾰνοηθέντε dianoēthénte		δῐᾰνοηθέντᾰς dianoēthéntas	δῐᾰνοηθείσᾱς dianoētheísās	δῐᾰνοηθέντᾰ dianoēthénta
Vocative		δῐᾰνοηθείς dianoētheís	δῐᾰνοηθεῖσᾰ dianoētheîsa	δῐᾰνοηθέν dianoēthén		δῐᾰνοηθέντε dianoēthénte	δῐᾰνοηθείσᾱ dianoētheísā	δῐᾰνοηθέντε dianoēthénte		δῐᾰνοηθέντες dianoēthéntes	δῐᾰνοηθεῖσαι dianoētheîsai	δῐᾰνοηθέντᾰ dianoēthénta
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		δῐᾰνοηθέντως dianoēthéntōs				—				—
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.