διαλυσιφίλοις

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /di.a.ly.si.pʰí.loi̯s/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /di.a.ly.siˈpʰi.lys/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ði.a.ly.siˈɸi.lys/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ði.a.ly.siˈfi.lys/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ði.a.li.siˈfi.lis/

Mark the vowel length of the ambiguous vowels ι, α, υ, ι and ί by adding a macron after each one if it is long, or a breve if it is short. By default, Module:grc-pronunciation assumes it is short if unmarked.
[This message shows only in preview mode.]

Adjective

διαλυσιφίλοις • (dialusiphílois)

masculine/feminine/neuter dative plural of διαλυσίφιλος (dialusíphilos)

Declension

Second declension of διαλυσίφιλος; διαλυσίφιλον (Attic)

Number	Singular		Dual		Plural
Case/Gender	Masculine / Feminine	Neuter	Masculine / Feminine	Neuter	Masculine / Feminine	Neuter
Nominative	διαλυσίφιλος dialusíphilos	διαλυσίφιλον dialusíphilon	διαλυσιφίλω dialusiphílō	διαλυσιφίλω dialusiphílō	διαλυσίφιλοι dialusíphiloi	διαλυσίφιλᾰ dialusíphila
Genitive	διαλυσιφίλου dialusiphílou	διαλυσιφίλου dialusiphílou	διαλυσιφίλοιν dialusiphíloin	διαλυσιφίλοιν dialusiphíloin	διαλυσιφίλων dialusiphílōn	διαλυσιφίλων dialusiphílōn
Dative	διαλυσιφίλῳ dialusiphílōi	διαλυσιφίλῳ dialusiphílōi	διαλυσιφίλοιν dialusiphíloin	διαλυσιφίλοιν dialusiphíloin	διαλυσιφίλοις dialusiphílois	διαλυσιφίλοις dialusiphílois
Accusative	διαλυσίφιλον dialusíphilon	διαλυσίφιλον dialusíphilon	διαλυσιφίλω dialusiphílō	διαλυσιφίλω dialusiphílō	διαλυσιφίλους dialusiphílous	διαλυσίφιλᾰ dialusíphila
Vocative	διαλυσίφιλε dialusíphile	διαλυσίφιλον dialusíphilon	διαλυσιφίλω dialusiphílō	διαλυσιφίλω dialusiphílō	διαλυσίφιλοι dialusíphiloi	διαλυσίφιλᾰ dialusíphila
Derived forms	Adverb		Comparative		Superlative
Derived forms	διαλυσιφίλως dialusiphílōs		διαλυσιφιλότερος dialusiphilóteros		διαλυσιφιλότᾰτος dialusiphilótatos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.