διαλελυμένε

διαλελυμένε

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ði.a.le.lyˈme.ne/ → /ði.a.le.liˈme.ne/

• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /di.a.lɛ.lyˈmɛ.nɛ/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ði.a.le.lyˈme.ne/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ði.a.le.lyˈme.ne/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ði.a.le.liˈme.ne/

Participle

δῐᾰλελῠμένε • (dialeluméne)

(Koine)

1. vocative singular masculine of δῐᾰλελῠμένος (dialeluménos)

---

Greek

Alternative forms

• διαλυμένε (dialyméne) (informal, standard)

Pronunciation

• IPA^(key): /ðia.le.liˈme.ne/
• Hyphenation: δι‧α‧λε‧λυ‧μέ‧νε

Participle

διαλελυμένε • (dialelyméne)

1. Vocative singular masculine form of διαλελυμένος (dialelyménos).