διαιτῶν
Ancient Greek
Pronunciation
- (5th BCE Attic) IPA(key): /di.ai̯.tɔ̂ːn/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /di.ɛˈton/
- (4th CE Koine) IPA(key): /ði.ɛˈton/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /ði.eˈton/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /ði.eˈton/
Participle
διαιτῶν • (diaitôn)
- present active participle contracted of διαιτάω (diaitáō)
Declension
First and third declension of διαιτῶν; διαιτῶσᾰ; διαιτῶν (Attic)
Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Case/Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |||||
Nominative | διαιτῶν diaitôn | διαιτῶσᾰ diaitôsa | διαιτῶν diaitôn | διαιτῶντε diaitônte | διαιτώσᾱ diaitṓsā | διαιτῶντε diaitônte | διαιτῶντες diaitôntes | διαιτῶσαι diaitôsai | διαιτῶντᾰ diaitônta | |||||
Genitive | διαιτῶντος diaitôntos | διαιτώσης diaitṓsēs | διαιτῶντος diaitôntos | διαιτώντοιν diaitṓntoin | διαιτώσαιν diaitṓsain | διαιτώντοιν diaitṓntoin | διαιτώντων diaitṓntōn | διαιτωσῶν diaitōsôn | διαιτώντων diaitṓntōn | |||||
Dative | διαιτῶντῐ diaitônti | διαιτώσῃ diaitṓsēi | διαιτῶντῐ diaitônti | διαιτώντοιν diaitṓntoin | διαιτώσαιν diaitṓsain | διαιτώντοιν diaitṓntoin | διαιτῶσῐ / διαιτῶσῐν diaitôsi(n) | διαιτώσαις diaitṓsais | διαιτῶσῐ / διαιτῶσῐν diaitôsi(n) | |||||
Accusative | διαιτῶντᾰ diaitônta | διαιτῶσᾰν diaitôsan | διαιτῶν diaitôn | διαιτῶντε diaitônte | διαιτώσᾱ diaitṓsā | διαιτῶντε diaitônte | διαιτῶντᾰς diaitôntas | διαιτώσᾱς diaitṓsās | διαιτῶντᾰ diaitônta | |||||
Vocative | διαιτῶν diaitôn | διαιτῶσᾰ diaitôsa | διαιτῶν diaitôn | διαιτῶντε diaitônte | διαιτώσᾱ diaitṓsā | διαιτῶντε diaitônte | διαιτῶντες diaitôntes | διαιτῶσαι diaitôsai | διαιτῶντᾰ diaitônta | |||||
Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
διαιτώντως diaitṓntōs | — | — | ||||||||||||
Notes: |
|