διαιτητής
Greek
Noun
διαιτητής • (diaititís) m (plural διαιτητές)
- (sports) referee (umpire, judge, the supervisor of a game)
- (law) arbitrator
Declension
declension of διαιτητής
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | διαιτητής • | διαιτητές • |
| genitive | διαιτητή • | διαιτητών • |
| accusative | διαιτητή • | διαιτητές • |
| vocative | διαιτητή • | διαιτητές • |
Related terms
- διαιτησία f (diaitisía, “arbitration”)
- διαιτητεύω (diaititévo, “to arbitrate”)