δεκάτῃ

δεκάτῃ

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /de.ká.tɛːi̯/ → /ðeˈka.ti/ → /ðeˈka.ti/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /de.ká.tɛːi̯/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /dɛˈka.te/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ðeˈka.ti/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ðeˈka.ti/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ðeˈka.ti/

Adjective

δεκάτῃ • (dekátēi)

1. feminine dative singular of δέκᾰτος (dékatos)