δεινότατος
Ancient Greek
Pronunciation
- (5th BCE Attic) IPA(key): /deː.nó.ta.tos/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /diˈno.ta.tos/
- (4th CE Koine) IPA(key): /ðiˈno.ta.tos/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /ðiˈno.ta.tos/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /ðiˈno.ta.tos/
Adjective
δεινότᾰτος • (deinótatos) m (feminine δεινοτάτη, neuter δεινότᾰτον); first/second declension
- superlative degree of δεινός (deinós): most terrible
Declension
First and second declension of δεινότᾰτος; δεινοτᾰ́τη; δεινότᾰτον (Attic)
Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Case/Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |||||
Nominative | δεινότᾰτος deinótatos | δεινοτᾰ́τη deinotátē | δεινότᾰτον deinótaton | δεινοτᾰ́τω deinotátō | δεινοτᾰ́τᾱ deinotátā | δεινοτᾰ́τω deinotátō | δεινότᾰτοι deinótatoi | δεινότᾰται deinótatai | δεινότᾰτᾰ deinótata | |||||
Genitive | δεινοτᾰ́του deinotátou | δεινοτᾰ́της deinotátēs | δεινοτᾰ́του deinotátou | δεινοτᾰ́τοιν deinotátoin | δεινοτᾰ́ταιν deinotátain | δεινοτᾰ́τοιν deinotátoin | δεινοτᾰ́των deinotátōn | δεινοτᾰ́των deinotátōn | δεινοτᾰ́των deinotátōn | |||||
Dative | δεινοτᾰ́τῳ deinotátōi | δεινοτᾰ́τῃ deinotátēi | δεινοτᾰ́τῳ deinotátōi | δεινοτᾰ́τοιν deinotátoin | δεινοτᾰ́ταιν deinotátain | δεινοτᾰ́τοιν deinotátoin | δεινοτᾰ́τοις deinotátois | δεινοτᾰ́ταις deinotátais | δεινοτᾰ́τοις deinotátois | |||||
Accusative | δεινότᾰτον deinótaton | δεινοτᾰ́την deinotátēn | δεινότᾰτον deinótaton | δεινοτᾰ́τω deinotátō | δεινοτᾰ́τᾱ deinotátā | δεινοτᾰ́τω deinotátō | δεινοτᾰ́τους deinotátous | δεινοτᾰ́τᾱς deinotátās | δεινότᾰτᾰ deinótata | |||||
Vocative | δεινότᾰτε deinótate | δεινοτᾰ́τη deinotátē | δεινότᾰτον deinótaton | δεινοτᾰ́τω deinotátō | δεινοτᾰ́τᾱ deinotátā | δεινοτᾰ́τω deinotátō | δεινότᾰτοι deinótatoi | δεινότᾰται deinótatai | δεινότᾰτᾰ deinótata | |||||
Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
δεινότᾰτᾰ deinótata | — | — | ||||||||||||
Notes: |
|