δαιμονισμός
Greek
Etymology
From Koine Greek δαιμονισμός (daimonismós), from δαίμων (daímōn, “demon”) + -ισμός (-ismós, “-ism”).
Pronunciation
- IPA(key): /ðemoniˈzmos/
- Hyphenation: δαι‧μο‧νι‧σμός
Noun
δαιμονισμός • (daimonismós) m (plural δαιμονισμοί)
- (religion) demonic possession (control over a person by a supposed demonic presence)
Declension
declension of δαιμονισμός
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | δαιμονισμός • | δαιμονισμοί • |
| genitive | δαιμονισμού • | δαιμονισμών • |
| accusative | δαιμονισμό • | δαιμονισμούς • |
| vocative | δαιμονισμέ • | δαιμονισμοί • |
Synonyms
- (demonic possession): δαιμονιοπληξία f (daimonioplixía), δαιμονοληψία f (daimonolipsía)
Related terms
- δαιμονίζω (daimonízo, “to demonically possess”)
- δαιμονισμένος (daimonisménos, “demonically possessed”)