δίεση
Greek
Etymology
From French dièse, from Ancient Greek δίεσις (díesis), from διίημι (diíēmi, “to allow, to permit”).
Pronunciation
- IPA(key): /ˈðiesi/
- Hyphenation: δί‧ε‧ση
Noun
δίεση • (díesi) f (plural διέσεις)
- (music, of notes) sharp (raised by one semitone)
- Το Πρελούδιο σε ντο δίεση μινόρε του Ραχμάνινοφ.
- To Preloúdio se do díesi minóre tou Rachmáninof.
- The Prelude in C-sharp minor by Rachmaninoff.
- (music) sharp (♯, the sharp symbol itself)
- Ο κλαρινοπαίκτης έπαιξε λάθος νότα, διότι ο αντιγραφέας ξέχασε να βάλει δίεση μπροστά στη νότα.
- O klarinopaíktis épaixe láthos nóta, dióti o antigraféas xéchase na válei díesi brostá sti nóta.
- The clarinettist played the wrong note, since the copyist forgot to put a sharp in front of the note.
Declension
declension of δίεση
| case \\ number | singular | plural | |
|---|---|---|---|
| nominative | δίεση • | διέσεις • | |
| genitive | δίεσης • | διέσεων • | |
| accusative | δίεση • | διέσεις • | |
| vocative | δίεση • | διέσεις • | |
| Also, older or formal genitive singlar: διέσεως • | |||
Antonyms
- ύφεση f (ýfesi, “flat”)