δίδω

See also: Διδώ

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /dí.dɔː/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈdi.do/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈði.ðo/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈði.ðo/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈði.ðo/

Verb

δίδω • (dídō)

Byzantine form of δίδωμι (dídōmi)

Conjugation

Present: δῐ́δω, δῐ́δομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	δῐ́δω	δῐ́δεις	δῐ́δει	δῐ́δετον	δῐ́δετον	δῐ́δομεν	δῐ́δετε	δῐ́δουσῐ(ν)
	subjunctive	δῐ́δω	δῐ́δῃς	δῐ́δῃ	δῐ́δητον	δῐ́δητον	δῐ́δωμεν	δῐ́δητε	δῐ́δωσῐ(ν)
	optative	δῐ́δοιμῐ	δῐ́δοις	δῐ́δοι	δῐ́δοιτον	δῐδοίτην	δῐ́δοιμεν	δῐ́δοιτε	δῐ́δοιεν
	imperative		δῐ́δε	δῐδέτω	δῐ́δετον	δῐδέτων		δῐ́δετε	δῐδόντων
middle/ passive	indicative	δῐ́δομαι	δῐ́δῃ, δῐ́δει	δῐ́δεται	δῐ́δεσθον	δῐ́δεσθον	δῐδόμεθᾰ	δῐ́δεσθε	δῐ́δονται
	subjunctive	δῐ́δωμαι	δῐ́δῃ	δῐ́δηται	δῐ́δησθον	δῐ́δησθον	δῐδώμεθᾰ	δῐ́δησθε	δῐ́δωνται
	optative	δῐδοίμην	δῐ́δοιο	δῐ́δοιτο	δῐ́δοισθον	δῐδοίσθην	δῐδοίμεθᾰ	δῐ́δοισθε	δῐ́δοιντο
	imperative		δῐ́δου	δῐδέσθω	δῐ́δεσθον	δῐδέσθων		δῐ́δεσθε	δῐδέσθων
		active				middle/passive
infinitive		δῐ́δειν				δῐ́δεσθαι
participle	m	δῐ́δων				δῐδόμενος
	f	δῐ́δουσᾰ				δῐδομένη
	n	δῐ́δον				δῐδόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Imperfect: ἔδῐδον, ἐδῐδόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἔδῐδον	ἔδῐδες	ἔδῐδε(ν)	ἐδῐ́δετον	ἐδῐδέτην	ἐδῐ́δομεν	ἐδῐ́δετε	ἔδῐδον
middle/ passive	indicative	ἐδῐδόμην	ἐδῐ́δου	ἐδῐ́δετο	ἐδῐ́δεσθον	ἐδῐδέσθην	ἐδῐδόμεθᾰ	ἐδῐ́δεσθε	ἐδῐ́δοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

See δίδωμι (dídōmi) for other tenses.

Greek

Verb

δίδω • (dído) (simple past έδωσα)

Alternative form of δίνω (díno)

Conjugation

δίδω

	Present →	Imperfect →	Continuous future →	Continuous subjunctive →	Imperative →
1s	δίδω	έδιδα	θα δίδω	να δίδω
2s	δίδεις	έδιδες	θα δίδεις	να δίδεις	δίδε
3s	δίδει	έδιδε	θα δίδει	να δίδει

1p	δίδουμε, δίδομε	δίδαμε	θα δίδουμε, δίδομε	να δίδουμε, δίδομε
2p	δίδετε	δίδατε	θα δίδετε	να δίδετε	δίδετε
3p	δίδουν, δίδουνε	έδιδαν, δίδαν, δίδανε	θα δίδουν, δίδουνε	να δίδουν, δίδουνε

	Dependent ^†	Simple past →	Simple future →	Simple subjunctive →	Imperative →
1s	δώσω	έδωσα	θα δώσω	να δώσω
2s	δώσεις	έδωσες	θα δώσεις	να δώσεις	δώσε
3s	δώσει	έδωσε	θα δώσει	να δώσει

1p	δώσουμε, δώσομε	δώσαμε	θα δώσουμε, δώσομε	να δώσουμε, δώσομε
2p	δώσετε	δώσατε	θα δώσετε	να δώσετε	δώστε
3p	δώσουν, δώσουνε	έδωσαν, δώσαν, δώσανε	θα δώσουν, δώσουνε	να δώσουν, δώσουνε

	Perfect →	Pluperfect →	Future perfect →	Subjunctive →
1s	έχω δώσει	είχα δώσει	θα έχω δώσει	να έχω δώσει
2s	έχεις δώσει	είχες δώσει	θα έχεις δώσει	να έχεις δώσει
3s	έχει δώσει	είχε δώσει	θα έχει δώσει	να έχει δώσει

1p	έχουμε δώσει	είχαμε δώσει	θα έχουμε δώσει	να έχουμε δώσει
2p	έχετε δώσει	είχατε δώσει	θα έχετε δώσει	να έχετε δώσει
3p	έχουν δώσει	είχαν δώσει	θα έχουν δώσει	να έχουν δώσει

	Participle:	δίδοντας	Non-finite ^‡	δώσει	131, 1h

	This table is templatised, some forms shown may be rare or non-existent. Multiple forms are usually shown in order of reducing frequency. † The dependent is not used alone, it is used to form future simple, perfective subjunctive and other forms. ‡ The non-finite or aorist infinitive form is the same as the 3rd person singular dependent form, used with the auxiliary verb έχω (écho) it produces perfect tense forms.