γεννημένος

γεννημένος

Greek

Etymology

Perfect participle of γεννιέμαι (genniémai), passive voice of γεννάω/γεννώ (“I give birth”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ʝe.niˈme.nos/
• Hyphenation: γεν‧νη‧μέ‧νος

Participle

γεννημένος • (genniménos) m (feminine γεννημένη, neuter γεννημένο)

1. born

   Πότε είστε γεννημένος; ― Póte eíste genniménos? ― When were you^plural born? [What is the date of your birth?]

Declension

declension of γεννημένος

number  case / gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	κολλημένος •	κολλημένη •	κολλημένο •	κολλημένοι •	κολλημένες •	κολλημένα •
genitive	κολλημένου •	κολλημένης •	κολλημένου •	κολλημένων •	κολλημένων •	κολλημένων •
accusative	κολλημένο •	κολλημένη •	κολλημένο •	κολλημένους •	κολλημένες •	κολλημένα •
vocative	κολλημένε •	κολλημένη •	κολλημένο •	κολλημένοι •	κολλημένες •	κολλημένα •

See also

• γενόμενος (genómenos) (formal participle of ancient γίγνομαι)
• γινόμενο n (ginómeno)
• γινωμένος (ginoménos, participle of γίνομαι)