γενέθλιος

γενέθλιος

Ancient Greek

Etymology

Probably derived from γένεθλον (génethlon) or γενέθλη (genéthlē, “race, stock, family, birthplace”), from *ǵenh₁- (“to give birth”).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ɡe.né.tʰli.os/ → /ʝeˈne.θli.os/ → /ʝeˈne.θli.os/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ɡe.né.tʰli.os/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ɡeˈne.tʰli.os/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ʝeˈne.θli.os/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ʝeˈne.θli.os/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ʝeˈne.θli.os/

Adjective

γενέθλῐος • (genéthlios) m or f (neuter γενέθλῐον); second declension
γενέθλῐος • (genéthlios) m (feminine γενέθλῐᾰ, neuter γενέθλῐον); first/second declension

1. Of or pertaining to one's birthday.
2. Of or pertaining to one's race or family.
3. giving birth, generative
4. (substantive, feminine) a birthday, birthdate
5. (substantive, neuter plural) a birthday party or celebration

Declension

Second declension of γενέθλῐος; γενέθλῐον (Attic)

Number		Singular			Dual			Plural
Case/Gender		Masculine / Feminine	Neuter		Masculine / Feminine	Neuter		Masculine / Feminine	Neuter
Nominative		γενέθλῐος genéthlios	γενέθλῐον genéthlion		γενεθλῐ́ω genethlíō	γενεθλῐ́ω genethlíō		γενέθλῐοι genéthlioi	γενέθλῐᾰ genéthlia
Genitive		γενεθλῐ́ου genethlíou	γενεθλῐ́ου genethlíou		γενεθλῐ́οιν genethlíoin	γενεθλῐ́οιν genethlíoin		γενεθλῐ́ων genethlíōn	γενεθλῐ́ων genethlíōn
Dative		γενεθλῐ́ῳ genethlíōi	γενεθλῐ́ῳ genethlíōi		γενεθλῐ́οιν genethlíoin	γενεθλῐ́οιν genethlíoin		γενεθλῐ́οις genethlíois	γενεθλῐ́οις genethlíois
Accusative		γενέθλῐον genéthlion	γενέθλῐον genéthlion		γενεθλῐ́ω genethlíō	γενεθλῐ́ω genethlíō		γενεθλῐ́ους genethlíous	γενέθλῐᾰ genéthlia
Vocative		γενέθλῐε genéthlie	γενέθλῐον genéthlion		γενεθλῐ́ω genethlíō	γενεθλῐ́ω genethlíō		γενέθλῐοι genéthlioi	γενέθλῐᾰ genéthlia
Derived forms		Adverb			Comparative			Superlative
		γενεθλῐ́ως genethlíōs			γενεθλῐώτερος genethliṓteros			γενεθλῐώτᾰτος genethliṓtatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

First and second declension of γενέθλῐος; γενεθλῐ́ᾱ; γενέθλῐον (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		γενέθλῐος genéthlios	γενεθλῐ́ᾱ genethlíā	γενέθλῐον genéthlion		γενεθλῐ́ω genethlíō	γενεθλῐ́ᾱ genethlíā	γενεθλῐ́ω genethlíō		γενέθλῐοι genéthlioi	γενέθλῐαι genéthliai	γενέθλῐᾰ genéthlia
Genitive		γενεθλῐ́ου genethlíou	γενεθλῐ́ᾱς genethlíās	γενεθλῐ́ου genethlíou		γενεθλῐ́οιν genethlíoin	γενεθλῐ́αιν genethlíain	γενεθλῐ́οιν genethlíoin		γενεθλῐ́ων genethlíōn	γενεθλῐ́ων genethlíōn	γενεθλῐ́ων genethlíōn
Dative		γενεθλῐ́ῳ genethlíōi	γενεθλῐ́ᾳ genethlíāi	γενεθλῐ́ῳ genethlíōi		γενεθλῐ́οιν genethlíoin	γενεθλῐ́αιν genethlíain	γενεθλῐ́οιν genethlíoin		γενεθλῐ́οις genethlíois	γενεθλῐ́αις genethlíais	γενεθλῐ́οις genethlíois
Accusative		γενέθλῐον genéthlion	γενεθλῐ́ᾱν genethlíān	γενέθλῐον genéthlion		γενεθλῐ́ω genethlíō	γενεθλῐ́ᾱ genethlíā	γενεθλῐ́ω genethlíō		γενεθλῐ́ους genethlíous	γενεθλῐ́ᾱς genethlíās	γενέθλῐᾰ genéthlia
Vocative		γενέθλῐε genéthlie	γενεθλῐ́ᾱ genethlíā	γενέθλῐον genéthlion		γενεθλῐ́ω genethlíō	γενεθλῐ́ᾱ genethlíā	γενεθλῐ́ω genethlíō		γενέθλῐοι genéthlioi	γενέθλῐαι genéthliai	γενέθλῐᾰ genéthlia
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		γενεθλῐ́ως genethlíōs				γενεθλῐώτερος genethliṓteros				γενεθλῐώτᾰτος genethliṓtatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Derived terms

• γενεθλιακός (genethliakós)

References

• “γενέθλιος”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press