γελώ
Greek
Alternative forms
- γελάω (geláo)
Etymology
From Ancient Greek γελάω (geláō).
Pronunciation
- IPA(key): /ʝeˈlo/
- Hyphenation: γε‧λώ
Verb
γελώ • (geló) (simple past γέλασα, passive γελιέμαι)
- (most senses) laugh
- Όταν τον είδα να έρχεται, άρχισα να γελώ. ― Ótan ton eída na érchetai, árchisa na geló. ― When I saw him coming, I started laughing.
- Γελάει καλύτερα όποιος γελάει τελευταίος. ― Geláei kalýtera ópoios geláei teleftaíos. ― He who laughs last laughs best.
- (transitive, figuratively) cheat, trick, deceive
- Μην τον εμπιστεύεσαι, θα σε γελάσει! ― Min ton empistévesai, tha se gelásei! ― Don't trust him, he'll trick you!
- Τώρα θα σε γελάσω, δεν ξέρω που είναι η Οδός Κολοκοτρώνη. ― Tóra tha se geláso, den xéro pou eínai i Odós Kolokotróni. ― I don't want to give you wrong information (literally: I will deceive you), I've no idea where Kolokotronis Street is.
- Αυτός είναι ή με γελούν τα μάτια μου; ― Aftós eínai í me geloún ta mátia mou? ― Is that him or do my eyes deceive me?
Conjugation
γελάω / γελώ, γελιέμαι
| Active voice ➤ | Passive voice ➤ | |||
| Indicative mood ➤ | Imperfective aspect ➤ | Perfective aspect ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect |
| Non-past tenses ➤ | Present ➤ | Dependent ➤ | Present | Dependent |
| 1 sg | γελάω, γελώ → | γελάσω | γελιέμαι | γελαστώ |
| 2 sg | γελάς | γελάσεις | γελιέσαι | γελαστείς |
| 3 sg | γελάει, γελά | γελάσει | γελιέται | γελαστεί |
| 1 pl | γελάμε, γελούμε | γελάσουμε, [‑ομε] | γελιόμαστε | γελαστούμε |
| 2 pl | γελάτε | γελάσετε | γελιέστε, (‑ιόσαστε) | γελαστείτε |
| 3 pl | γελάν(ε), γελούν(ε) | γελάσουν(ε) | γελιούνται, (‑ιόνται) | γελαστούν(ε) |
| Past tenses ➤ | Imperfect ➤ | Simple past ➤ | Imperfect | Simple past |
| 1 sg | γελούσα, γέλαγα | γέλασα | γελιόμουν(α) | γελάστηκα |
| 2 sg | γελούσες, γέλαγες | γέλασες | γελιόσουν(α) | γελάστηκες |
| 3 sg | γελούσε, γέλαγε | γέλασε | γελιόταν(ε) | γελάστηκε |
| 1 pl | γελούσαμε, γελάγαμε | γελάσαμε | γελιόμασταν, (‑ιόμαστε) | γελαστήκαμε |
| 2 pl | γελούσατε, γελάγατε | γελάσατε | γελιόσασταν, (‑ιόσαστε) | γελαστήκατε |
| 3 pl | γελούσαν(ε), γέλαγαν, (γελάγανε) | γέλασαν, γελάσαν(ε) | γελιόνταν(ε), γελιόντουσαν, γελιούνταν | γελάστηκαν, γελαστήκαν(ε) |
| Future tenses ➤ | Continuous ➤ | Simple ➤ | Continuous | Simple |
| 1 sg | θα γελάω, θα γελώ ➤ | θα γελάσω ➤ | θα γελιέμαι ➤ | θα γελαστώ ➤ |
| 2,3 sg, 1,2,3 pl | θα γελάς, … | θα γελάσεις, … | θα γελιέσαι, … | θα γελαστείς, … |
| Perfect aspect ➤ | Perfect aspect | |||
| Present perfect ➤ | έχω, έχεις, … γελάσει έχω, έχεις, … γελασμένο, ‑η, ‑ο ➤ | έχω, έχεις, … γελαστεί είμαι, είσαι, … γελασμένος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
| Past perfect ➤ | είχα, είχες, … γελάσει είχα, είχες, … γελασμένο, ‑η, ‑ο | είχα, είχες, … γελαστεί ήμουν, ήσουν, … γελασμένος, ‑η, ‑ο | ||
| Future perfect ➤ | θα έχω, θα έχεις, … γελάσει θα έχω, θα έχεις, … γελασμένο, ‑η, ‑ο | θα έχω, θα έχεις, … γελαστεί θα είμαι, θα είσαι, … γελασμένος, ‑η, ‑ο | ||
| Subjunctive mood ➤ | Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας). | |||
| Imperative mood ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect | Imperfective aspect | Perfective aspect |
| 2 sg | γέλα, γέλαγε | γέλασε, γέλα | — | γελάσου |
| 2 pl | γελάτε | γελάστε | γελιέστε | γελαστείτε |
| Other forms | Active voice | Passive voice | ||
| Present participle➤ | γελώντας ➤ | — | ||
| Perfect participle➤ | έχοντας γελάσει ➤ | γελασμένος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
| Nonfinite form➤ | γελάσει | γελαστεί | ||
| Notes Appendix:Greek verbs | • (…) optional or informal. […] rare. {…} learned, archaic. • Multiple forms are shown in order of reducing frequency. • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive. | |||
Synonyms
- (cheat): ξεγελώ, κοροϊδεύω, παραπλανώ
Antonyms
- κλαίω (klaío, “cry”)
Derived terms
- γελάει καλύτερα όποιος γελάει τελευταίος (geláei kalýtera ópoios geláei teleftaíos, “he who laughs last laughs best”)
- γελούν και οι κότες μαζί μου (geloún kai oi kótes mazí mou, “to be a laughing stock”) (literally: "even the chickens laugh at me")
Related terms
- γέλιο n (gélio, “laughter”)
- γελοίος (geloíos, “ridiculous, laughable”)