βύθιση
Greek
Noun
βύθιση • (výthisi) f (plural βυθίσεις)
- (maritime) sinking
- falling, dipping
- running/bumping into
Declension
declension of βύθιση
| case \\ number | singular | plural | |
|---|---|---|---|
| nominative | βύθιση • | βυθίσεις • | |
| genitive | βύθισης • | βυθίσεων • | |
| accusative | βύθιση • | βυθίσεις • | |
| vocative | βύθιση • | βυθίσεις • | |
| Also, older or formal genitive singlar: βυθίσεως • | |||
Related terms
- see: βυθίζω (vythízo, “to sink”)
Further reading
- βύθιση - Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], 1998, by the "Triantafyllidis" Foundation.