βόσκω

βόσκω

See also: βοσκώ

Ancient Greek

Etymology

From Proto-Indo-European *gʷeh₃- with inchoative suffix -σκω (-skō). Cognates include βοῦς (boûs, “cow”) and Lithuanian gúotas.

Pronunciation

 

• IPA^(key): /bós.kɔː/ → /ˈβos.ko/ → /ˈvos.ko/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /bós.kɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈbos.ko/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈβos.ko/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈvos.ko/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈvos.ko/

Verb

βόσκω • (bóskō)

1. (of herdsmen) feed, tend
   1. (generally) feed, nourish, support, maintain, keep
2. (passive, of cattle) feed, graze
   1. (figuratively) to be fed or nurtured

Inflection

   Present: βόσκω, βόσκομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	βόσκω	βόσκεις	βόσκει	βόσκετον	βόσκετον	βόσκομεν	βόσκετε	βόσκουσῐ(ν)
	subjunctive	βόσκω	βόσκῃς	βόσκῃ	βόσκητον	βόσκητον	βόσκωμεν	βόσκητε	βόσκωσῐ(ν)
	optative	βόσκοιμῐ	βόσκοις	βόσκοι	βόσκοιτον	βοσκοίτην	βόσκοιμεν	βόσκοιτε	βόσκοιεν
	imperative		βόσκε	βοσκέτω	βόσκετον	βοσκέτων		βόσκετε	βοσκόντων
middle/ passive	indicative	βόσκομαι	βόσκῃ, βόσκει	βόσκεται	βόσκεσθον	βόσκεσθον	βοσκόμεθᾰ	βόσκεσθε	βόσκονται
	subjunctive	βόσκωμαι	βόσκῃ	βόσκηται	βόσκησθον	βόσκησθον	βοσκώμεθᾰ	βόσκησθε	βόσκωνται
	optative	βοσκοίμην	βόσκοιο	βόσκοιτο	βόσκοισθον	βοσκοίσθην	βοσκοίμεθᾰ	βόσκοισθε	βόσκοιντο
	imperative		βόσκου	βοσκέσθω	βόσκεσθον	βοσκέσθων		βόσκεσθε	βοσκέσθων
		active				middle/passive
infinitive		βόσκειν				βόσκεσθαι
participle	m	βόσκων				βοσκόμενος
	f	βόσκουσᾰ				βοσκομένη
	n	βόσκον				βοσκόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ἔβοσκον, ἐβοσκόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἔβοσκον	ἔβοσκες	ἔβοσκε(ν)	ἐβόσκετον	ἐβοσκέτην	ἐβόσκομεν	ἐβόσκετε	ἔβοσκον
middle/ passive	indicative	ἐβοσκόμην	ἐβόσκου	ἐβόσκετο	ἐβόσκεσθον	ἐβοσκέσθην	ἐβοσκόμεθᾰ	ἐβόσκεσθε	ἐβόσκοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: βοσκήσω, βοσκήσομαι, βοσκηθήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	βοσκήσω	βοσκήσεις	βοσκήσει	βοσκήσετον	βοσκήσετον	βοσκήσομεν	βοσκήσετε	βοσκήσουσῐ(ν)
	optative	βοσκήσοιμῐ	βοσκήσοις	βοσκήσοι	βοσκήσοιτον	βοσκησοίτην	βοσκήσοιμεν	βοσκήσοιτε	βοσκήσοιεν
middle	indicative	βοσκήσομαι	βοσκήσῃ, βοσκήσει	βοσκήσεται	βοσκήσεσθον	βοσκήσεσθον	βοσκησόμεθᾰ	βοσκήσεσθε	βοσκήσονται
	optative	βοσκησοίμην	βοσκήσοιο	βοσκήσοιτο	βοσκήσοισθον	βοσκησοίσθην	βοσκησοίμεθᾰ	βοσκήσοισθε	βοσκήσοιντο
passive	indicative	βοσκηθήσομαι	βοσκηθήσῃ	βοσκηθήσεται	βοσκηθήσεσθον	βοσκηθήσεσθον	βοσκηθησόμεθᾰ	βοσκηθήσεσθε	βοσκηθήσονται
	optative	βοσκηθησοίμην	βοσκηθήσοιο	βοσκηθήσοιτο	βοσκηθήσοισθον	βοσκηθησοίσθην	βοσκηθησοίμεθᾰ	βοσκηθήσοισθε	βοσκηθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		βοσκήσειν			βοσκήσεσθαι		βοσκηθήσεσθαι
participle	m	βοσκήσων			βοσκησόμενος		βοσκηθησόμενος
	f	βοσκήσουσᾰ			βοσκησομένη		βοσκηθησομένη
	n	βοσκῆσον			βοσκησόμενον		βοσκηθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἐβόσκησᾰ, ἐβοσκησᾰ́μην, ἐβοσκήθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐβόσκησᾰ	ἐβόσκησᾰς	ἐβόσκησε(ν)	ἐβοσκήσᾰτον	ἐβοσκησᾰ́την	ἐβοσκήσᾰμεν	ἐβοσκήσᾰτε	ἐβόσκησᾰν
	subjunctive	βοσκήσω	βοσκήσῃς	βοσκήσῃ	βοσκήσητον	βοσκήσητον	βοσκήσωμεν	βοσκήσητε	βοσκήσωσῐ(ν)
	optative	βοσκήσαιμῐ	βοσκήσειᾰς, βοσκήσαις	βοσκήσειε(ν), βοσκήσαι	βοσκήσαιτον	βοσκησαίτην	βοσκήσαιμεν	βοσκήσαιτε	βοσκήσειᾰν, βοσκήσαιεν
	imperative		βόσκησον	βοσκησᾰ́τω	βοσκήσᾰτον	βοσκησᾰ́των		βοσκήσᾰτε	βοσκησᾰ́ντων
middle	indicative	ἐβοσκησᾰ́μην	ἐβοσκήσω	ἐβοσκήσᾰτο	ἐβοσκήσᾰσθον	ἐβοσκησᾰ́σθην	ἐβοσκησᾰ́μεθᾰ	ἐβοσκήσᾰσθε	ἐβοσκήσᾰντο
	subjunctive	βοσκήσωμαι	βοσκήσῃ	βοσκήσηται	βοσκήσησθον	βοσκήσησθον	βοσκησώμεθᾰ	βοσκήσησθε	βοσκήσωνται
	optative	βοσκησαίμην	βοσκήσαιο	βοσκήσαιτο	βοσκήσαισθον	βοσκησαίσθην	βοσκησαίμεθᾰ	βοσκήσαισθε	βοσκήσαιντο
	imperative		βόσκησαι	βοσκησᾰ́σθω	βοσκήσᾰσθον	βοσκησᾰ́σθων		βοσκήσᾰσθε	βοσκησᾰ́σθων
passive	indicative	ἐβοσκήθην	ἐβοσκήθης	ἐβοσκήθη	ἐβοσκήθητον	ἐβοσκηθήτην	ἐβοσκήθημεν	ἐβοσκήθητε	ἐβοσκήθησᾰν
	subjunctive	βοσκηθῶ	βοσκηθῇς	βοσκηθῇ	βοσκηθῆτον	βοσκηθῆτον	βοσκηθῶμεν	βοσκηθῆτε	βοσκηθῶσῐ(ν)
	optative	βοσκηθείην	βοσκηθείης	βοσκηθείη	βοσκηθεῖτον, βοσκηθείητον	βοσκηθείτην, βοσκηθειήτην	βοσκηθεῖμεν, βοσκηθείημεν	βοσκηθεῖτε, βοσκηθείητε	βοσκηθεῖεν, βοσκηθείησᾰν
	imperative		βοσκήθητῐ	βοσκηθήτω	βοσκήθητον	βοσκηθήτων		βοσκήθητε	βοσκηθέντων
		active			middle		passive
infinitive		βοσκῆσαι			βοσκήσᾰσθαι		βοσκηθῆναι
participle	m	βοσκήσᾱς			βοσκησᾰ́μενος		βοσκηθείς
	f	βοσκήσᾱσᾰ			βοσκησᾰμένη		βοσκηθεῖσᾰ
	n	βοσκῆσᾰν			βοσκησᾰ́μενον		βοσκηθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: βεβόσκηκᾰ, βεβόσκημαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	βεβόσκηκᾰ	βεβόσκηκᾰς	βεβόσκηκε(ν)	βεβοσκήκᾰτον	βεβοσκήκᾰτον	βεβοσκήκᾰμεν	βεβοσκήκᾰτε	βεβοσκήκᾱσῐ(ν)
	subjunctive	βεβοσκήκω	βεβοσκήκῃς	βεβοσκήκῃ	βεβοσκήκητον	βεβοσκήκητον	βεβοσκήκωμεν	βεβοσκήκητε	βεβοσκήκωσῐ(ν)
	optative	βεβοσκήκοιμῐ, βεβοσκηκοίην	βεβοσκήκοις, βεβοσκηκοίης	βεβοσκήκοι, βεβοσκηκοίη	βεβοσκήκοιτον	βεβοσκηκοίτην	βεβοσκήκοιμεν	βεβοσκήκοιτε	βεβοσκήκοιεν
	imperative		βεβόσκηκε	βεβοσκηκέτω	βεβοσκήκετον	βεβοσκηκέτων		βεβοσκήκετε	βεβοσκηκόντων
middle/ passive	indicative	βεβόσκημαι	βεβόσκησαι	βεβόσκηται	βεβόσκησθον	βεβόσκησθον	βεβοσκήμεθᾰ	βεβόσκησθε	βεβόσκηνται
	subjunctive	βεβοσκημένος ὦ	βεβοσκημένος ᾖς	βεβοσκημένος ᾖ	βεβοσκημένω ἦτον	βεβοσκημένω ἦτον	βεβοσκημένοι ὦμεν	βεβοσκημένοι ἦτε	βεβοσκημένοι ὦσῐ(ν)
	optative	βεβοσκημένος εἴην	βεβοσκημένος εἴης	βεβοσκημένος εἴη	βεβοσκημένοι εἴητον/εἶτον	βεβοσκημένω εἰήτην/εἴτην	βεβοσκημένοι εἴημεν/εἶμεν	βεβοσκημένοι εἴητε/εἶτε	βεβοσκημένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		βεβόσκησο	βεβοσκήσθω	βεβόσκησθον	βεβοσκήσθων		βεβόσκησθε	βεβοσκήσθων
		active				middle/passive
infinitive		βεβοσκηκέναι				βεβοσκῆσθαι
participle	m	βεβοσκηκώς				βεβοσκημένος
	f	βεβοσκηκυῖᾰ				βεβοσκημένη
	n	βεβοσκηκός				βεβοσκημένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Pluperfect: ἐβεβοσκήκειν, ἐβεβοσκήμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐβεβοσκήκειν, ἐβεβοσκήκη	ἐβεβοσκήκεις, ἐβεβοσκήκης	ἐβεβοσκήκει(ν)	ἐβεβοσκήκετον	ἐβεβοσκηκέτην	ἐβεβοσκήκεμεν	ἐβεβοσκήκετε	ἐβεβοσκήκεσᾰν
middle/ passive	indicative	ἐβεβοσκήμην	ἐβεβόσκησο	ἐβεβόσκητο	ἐβεβόσκησθον	ἐβεβοσκήσθην	ἐβεβοσκήμεθᾰ	ἐβεβόσκησθε	ἐβεβόσκηντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Descendants

• Greek: βόσκω (vósko)

Related terms

• βοτάνη (botánē)
• βοτήρ (botḗr)
• πουλυβότειρα (poulubóteira)

References

• βόσκω in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• βόσκω in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• βόσκω in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
• βόσκω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• βόσκω in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
• βόσκω in the Diccionario Griego–Español en línea (2006–2019)
• G1006 in Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible, 1979
• Beekes, Robert S. P. (2010) Etymological Dictionary of Greek (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 10), with the assistance of Lucien van Beek, Leiden, Boston: Brill, →ISBN

---

Greek

Alternative forms

• βοσκώ (voskó)
• βοσκάω (voskáo)

Etymology

From Ancient Greek βόσκω (bóskō, “to feed, to graze”)

Verb

βόσκω • (vósko) (simple past βόσκησα, passive βόσκομαι)

1. (transitive) graze

Conjugation

βόσκω

	Present →	Imperfect →	Continuous future →	Continuous subjunctive →	Imperative →
1s	βόσκω	έβοσκα	θα βόσκω	να βόσκω
2s	βόσκεις	έβοσκες	θα βόσκεις	να βόσκεις	βόσκε
3s	βόσκει	έβοσκε	θα βόσκει	να βόσκει
1p	βόσκουμε,  βόσκομε	βόσκαμε	θα βόσκουμε,  βόσκομε	να βόσκουμε,  βόσκομε
2p	βόσκετε	βόσκατε	θα βόσκετε	να βόσκετε	βόσκετε
3p	βόσκουν,  βόσκουνε	έβοσκαν,  βόσκαν,  βόσκανε	θα βόσκουν,  βόσκουνε	να βόσκουν,  βόσκουνε
	Dependent †	Simple past →	Simple future →	Simple subjunctive →	Imperative →
1s	βοσκήσω	βόσκησα	θα βοσκήσω	να βοσκήσω
2s	βοσκήσεις	βόσκησες	θα βοσκήσεις	να βοσκήσεις	βόσκησε
3s	βοσκήσει	βόσκησε	θα βοσκήσει	να βοσκήσει
1p	βοσκήσουμε,  βοσκήσομε	βοσκήσαμε	θα βοσκήσουμε,  βοσκήσομε	να βοσκήσουμε,  βοσκήσομε
2p	βοσκήσετε	βοσκήσατε	θα βοσκήσετε	να βοσκήσετε	βοσκήστε
3p	βοσκήσουν,  βοσκήσουνε	βόσκησαν,  βοσκήσαν,  βοσκήσανε	θα βοσκήσουν,  βοσκήσουνε	να βοσκήσουν,  βοσκήσουνε
	Perfect →	Pluperfect →	Future perfect →	Subjunctive →
1s	έχω βοσκήσει	είχα βοσκήσει	θα έχω βοσκήσει	να έχω βοσκήσει
2s	έχεις βοσκήσει	είχες βοσκήσει	θα έχεις βοσκήσει	να έχεις βοσκήσει
3s	έχει βοσκήσει	είχε βοσκήσει	θα έχει βοσκήσει	να έχει βοσκήσει
1p	έχουμε βοσκήσει	είχαμε βοσκήσει	θα έχουμε βοσκήσει	να έχουμε βοσκήσει
2p	έχετε βοσκήσει	είχατε βοσκήσει	θα έχετε βοσκήσει	να έχετε βοσκήσει
3p	έχουν βοσκήσει	είχαν βοσκήσει	θα έχουν βοσκήσει	να έχουν βοσκήσει
	Participle:	βόσκοντας	Non-finite ‡	βοσκήσει	112, 1h
	This table is templatised, some forms shown may be rare or non-existent. Multiple forms are usually shown in order of reducing frequency. †   The dependent is not used alone, it is used to form future simple, perfective subjunctive and other forms. ‡   The non-finite or aorist infinitive form is the same as the 3rd person singular dependent form, used with the auxiliary verb έχω (écho) it produces perfect tense forms.

Related terms

• βοσκή f (voskí, “pasture, grass”)
• βοσκός m (voskós, “shepherd”)
• βοσκόπουλο m (voskópoulo, “shepherd boy”)
• βοσκοτόπι n (voskotópi, “pasture”)
• βοσκήσιμος (voskísimos, “suitable for pasture”)